Tutsak

9

Telefonun çalması ile bütün gözler Nisan'a döndü o ise bana bakıyordu bir şekilde hem kendimi hem Nisan'ı hemde Can'ı bu durumdan kurtarmam gerekiyordu ama aklıma hiç bir şey gelmiyordu.

Tamam kesin sıçtık diye düşünürken Nisan'ın erkek arkadaşı Arda konuştu.

"Nisanım telefonumu verir misin kim arıyor bakıyım."

Nisan en başta alık alık Arda'ya baktı masanın altından ayağına vurmam ile kendine geldi.

"Ah doğru bir saniye." dedi ve çantasından telefonu çıkarıp Arda'ya uzattı. Hem rahatlamıştım hemde hâlâ içinde korku vardı çünkü Arda ne kadar şuan oyuna dahil olsa da Nisan'ı kurtarmak için yapmıştı gerçekten arayan kişinin kim olduğunu bilmiyordu.

Arda telefonu açıp kulağına götürdü nefesimi tuttum Nisan da bende ona merakla bakarken Jiyan garsona bir şeyler diyordu, bu iyiydi onun dikkati ne kadar başka tarafta ise o kadar iyiydi.

"Anladım tamam, hemen geliyorum." diyen Arda ile Jiyan'ın da dikkati artık Ardadaydı.

"Nereye Arda daha yeni oturduk"

"Haklısın abi ama ufak bir işim çıktı bir 10 dakika yok olsam sorun olur mu?"

Jiyan geriye yaşlandı kafasını iki yana salladı.

"Sorun yok ama çok bekletme."

Arda kafası ile onaylayıp hızlıca restorandan çıktı.

"Abi sen ne alaka ya?"

"Hayırdır hoşuna gitmedi mi?"

"Gitmedi çünkü bugün ki planımda sen yoksun hatta Arda ile senin tanışman hiç yok!"

Nisan'ın sesi istemsiz yüksek çıkmıştı 10 dakikadır yaşanılan gerginliği bu şekil atıyordu, en iyisini yapıyordu go girl.

Jiyan Nisan'ı umursamadan bir sigara yaktı sonra bana baktı ve geri söndürdü.

Geri zekalı diyorum kimse inanmıyor.

"Planında Arda, sen, büşra ve Can'ın beraber kahvaltı etmesi mi var abicim?"

Jiyan'ın cümlesini bitirmesi ile vücudum titremeye başladı. Bu kadar kısa sürede nasıl haberi olabilirdi ki? Neyin nesiydi bu adam bilmiyorum ama gün geçtikçe daha çok korkuyordum.

"Tommy mi yumurtladı?"

Nisan'ın cümlesi çok soğuktu o da en az benim kadar korkmuştu ama belli etmemeye çalışıyordu.

"Yok bu sefer senin salaklığın abicim."

Ikimiz de anlamaz gözlerle Jiyan'a bakıyorduk ben hiç bir şey anlamıyordum kesinlikle ama Nisan bir şeyleri çakmıştı, yani sanırım.

"Abi, hayır."

"Evet Nisan arabada da dinleme cihazı var."

Nefesim kesilmişti yanımda oturan ve bir kaç güne kocam olacak insan asla güvenilmiyicek biriydi her şeye her yere dinleme cihazı koyan biri takip cihazı da koyardı, özel hayat gizliliği asla yoktu. Nisan da bunu fark etmiş olucak ki Jiyan'a hayal kırıklığı ile bakıyordu hatta gözleri bile dolmuştu.

Ben bir kaç günde bile bıkmıştım Jiyan'dan oysa ki Nisan 20 yıldır onu çekiyordu ve bugüne kadar sadece telefonu dinleniyor sanıyordu şimdi öğrendiği şey ile bütün herkese ve her şeye olan güveni yıkılmıştı en çokta abisine olan güveni.

"Gram güvenin yok dimi bana?"

Belki de ona koyan tek şey buydu, abisinin ona güvenmemesi.

Jiyan sessiz kaldı bu cümleye ne diyebilirdi ki? Nisan sinirle ayağa kalktı ceketini ve çantasını alıp bana baktı.