"Yıllar önce dağılan tek şey Sovyet Rusya değildi, aynı zamanda benim ailemdi. Yıllar geçti, kayıplar yaşandı, kalbimdeki yangında en çok onu yakmayı diledim. Benim canım yandı, ödediğim bedeller çoğaldı; ama yemin ederim hiçbiri senin ödeyeceğin be...
Merhaba! Lütfen benim için oy verip yorum yapmayı unutma, olur mu? 🥺 Instagram, tiktok, twitter'da paylaşımlarınıza beni de etiketlemeyi unutmayınnn, öpüldünüz çok❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Boğaziçi'nin bence en güzel yeriydi fen ve edebiyat fakültesi. Fakülteden çıkıp yüksek topuklularla yürürken karşımdan gelen sarışın kıza gülümsedim. Boynuma atladığında, ona sıkıca sarıldım. Düz taban giydiği için benden oldukça kısaydı. "Çok özledim kızım ya," dediğinde gülümsedim.
"Emin ol ben daha çok," dedim ve birlikte yürümeye başladık.
"Ne yaptın tatilde? İlk dersi kaçırdım ya," dedi üzüntüyle.
"Ben not aldım merak etme," dedim. "Moskova'daydım, staj yaptım."
O sırada arkamızdan bir ses geldi: "Bade!"
İkimiz de arkamızı döndük.
"Bade!" diyen güçlü sesle gözlerimi araladım. Kapı kapalıydı. Saat kaçtı? "Kapıyı açıyorum," sesi geldikten sonra kapı açıldı. Her zamanki gibi takım elbisesinin onu daha da güçlü gösterdiği adam dimdik karşımda durdu. Boynundan dövmeleri belli belirsiz görünüyordu. "Kahvaltıya," dedi.
"Ben sonra yerdim," desem de ayaklandım.
"Kahvaltı saatinde masada olunur," dedi sertçe. "Bu evin kuralları var."
Göz devirdim. "Ve yasak dört," dedi. "Göz devirmek yok."
"Beklerim," dedi ve odadaki koltuğa oturdu yavaşça
"Burada mı?" dedim şok içinde. "Önünde mi giyineceğim?"
Dudağını büktü. "Bana fark etmez," dedi. Şeytan diyor ki...
Başımı iki yana salladım. "Olmaz," dedim. "Senin önünde giyinemem!"
"Her kadında olan şeyler var sende de," dedi bu çok normal bir şeymiş gibi. "Hiç kadın bedeni görmemiş değilim." Ben her kadın değilim, Vor.
Sinirle ayağımı yere çarptım, giyinme odasından eşyalarımı alıp banyoya geçtim. Kapı bile yoktu! Dişlerimi fırçaladım, hızla üzerime dar bir kot pantolon giydim. Üzerime rahat bir askılı giydim, ev sıcaktı. Saçlarımı taradım ve odaya geçtim. Vor, dikkatle beni izliyordu. Üzerine eşyaların yerleştirilmiş olduğu makyaj masasına oturdum. Hızlıca bir şeyler sürdüm.
"Evdesin," dedi. "Neden makyaj yapıyorsun?"
"Annem güzel olduğunda insanların sana olan davranışları değişir, evde bile olsan en güzel hâlinle olmalısın, derdi."
