Royce Hemsworth: Ang Tito Kong Balikbayan (Boys Love) [Ongoing Story]

Chapter 04: Flight

— Royce Hemsworth POV

After celebrating my last work in Makati City ay nakauwi na kami.

At nang makauwi na kaming lahat sa bahay galing sa work ko ay tinawag ako ng pamangkin ko.

“Tito Royce!”

“Yeah?” I said to Vincent.

“Ang saya po pala doon kanina, sana mayroon pa ulit na ganoon.”

“Anak naman, last na ’yon,” sabat ni Ate Anne kay Vincent.

“Ganoon po ba?”

“Yes, my nephew. Ikaw talagang bata ka, hindi ka nakikinig sa Boss ko,” sabi ko kay Vincent.

“Sorry po Tito, uhm...  Ang sasarap lang po talaga ng mga pagkain nila doon.

“Akala ko nga nung una, nagbibiro lang ’yong Boss ko Ate about sa pa-farewell party na ’yan. So totoo nga na mayro’n talaga.”

“Baka pinaghandaan na talaga kasi aalis ka na, Kuya.”

“Oo, matagal ko nang sinabi about sa work ko sa America, Ate.”

“Tito, balik ka kaagad, ha?”

“Oo naman, Pamangkin. Babalik din naman ako, matatagalan nga lang ako doon sa America, but I promise, I will be back soon. Gusto kong iahon ko kayo sa kahirapan,” seryosong sabi ko kay Vincent.

“Mag-iingat ka doon Kuya.”

“Oo Ate, salamat.”

“Son, take care and stay safe in your journey in America.”

“Yes Dad, thank you.”

And then nag-group hug kaming lima.

After ng group hug...

“Basta ha? Aral ka mabuti, ako nagpaaral sa ’yo at alam mo ’yan.”

“Yes, Tito. Ako pa ba?”

“Good. O siya, pahinga na tayo. Aalis pa tayo bukas ng maaga for my flight.”

“Tulog na kayo,” dugtong na sabi ko.

“Sige anak, tulog na rin kami,” sabi ni Mama sa akin.

Kinabukasan...

Kakagising ko lang today at ngayon... What the heck ka Royce? Today na nga, may ngayon pa? AHAHAHAHA!

Okay take two!

It’s 5:30am today, tulala pa rin ang diwa ko ngayon dahil sa sobrang excited ko paalis ng Pilipinas mamaya.

“Royce, you can do it! Don’t give up,” sabi ko sa sarili ko.

“Lord, kayo na po ang bahala sa akin doon,” dugtong ko pa habang nagdarasal.

Then later, someone knocking at my door. At pagkabukas ko ng pinto...

“Kuya.”

“O, Ate? Ang aga mo ha?”

“Oo Kuya. Hindi ako makatulog sa sobrang excited ko sa pag-alis mo.”

“Ako nga rin e. O siya, pasok ka muna rito.”

“Tulog pa si Vincent, Ate?”

“Yes Kuya. Ay oo nga pala, luto muna ako ng pang-almusal natin.”

“Kahit h’wag na Ate.”

“Kuya, isa!”

“Anong isa ka diyan? Ayoko nga.”

“Dalawa!”