Bölüm 9
***
Gün 129, 128, 127...
Acımasızca tik tak eden bir saatin saniye ibresi gibi, boynumun arkasındaki markanın zamanı da acımasızca azaldı.
O zaman bana işareti sordun.
- Bir kehanet duymuştum.
Günün sonunda beni kucağına alırken sordun.
Merak ediyordum. bu zamanın senin için ne anlama geldiğini
Ve benim için ne anlama geldiğini.
Aynı zamanda, hiçbir anlamı olmasa bile seninle olan ilişkimin sonsuza kadar sürmesi için dua ettim.
Gerçekliğim bana bunun bile açgözlülük olduğunu söyleyemeyecek kadar acımasızdı.
-Evet.
Bu kısa cevapla karanlıkta kalarak bana döndün.
Sert, bronzlaşmış omuzlarınız bulutların arasından süzülen ay ışığıyla aydınlanıyordu.
Ağır bir sessizlik çöktü. Soğuk ay ışığına yaslanıp bana öyle baktın.
- Yaptım.
Sessizlik ne kadar sürdü?
- Söylemek istediğin başka bir şey var mı?
Sonunda konuştuğumda dudaklarım seğirdi.
Gerçekte, işareti tanımlamak için aklıma gelen tek kelime basitti.
-Bu benim ölümüme dair bir kehanet, Tanrım beni terk etti.
Peki bu gerçeklik hakkında konuşmak neden bu kadar zordu?
-O.....
Tam cevap verecek cesareti toplamak üzereyken gözlerini gördüm.
Bu karanlıkta bile gözlerin hiç titremedi.
O buz gibi gözler bana gerçeği anlatıyordu.
Korktum ve korktum.
Gerçeği öğrendiğinde senden duyacaklarım.
Nasıl ki annemin son nefesi bir paranın ucu kadardıysa, ben de onun ölümünün yasını yeterince tutamadım.
Sonum farklı olmayacaktı.
- Böyle.
Ah, Largo.
Sadece gerçekliğimi inkar etmek istedim.
Ama ne kadar uğraşırsam uğraşayım, her ne kadar bunların bir rüya olduğunu düşünmeyi istesem de.
Çaresizce göz ardı etmek istediğim gerçeklik yüzüme baktı.
Ne yazık ki benim için bir gelecek yoktu.
-Neden.
Dudakların şiddetle büküldü.
- Partiye neden geç kaldığımı bilmiyorum.
Yine kızgın mısın diye merak ettim.
Her zamankinden daha sakin gözlerin bana baktı.
İçimde başka zaman olsa korkuya kapılmamı sağlayacak garip bir ürperti vardı.
Amacının ne olduğunu merak ettim.
Elimde kalan tek şey ölümdü.
- Majestelerinin bunu ilk önce duyması için hiçbir neden göremiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Largo - Ölümcül Hasta Bir Prensesin İtirafları
FantasyMakine Çevirisidir. - Eşim bana karşı hep soğuktu. "Benim çizdiğim çizgiyi aşmaya çalışıyorsun." Kibirli tutum. Bir küçümseme bakışı. "Bu kadar kibirli olmayın. Sana bir kral ve bir kraliçeden başka bir şey vermeyeceğim." Zor bir adamdı, her zaman d...
