Takip

24 5 4
                                    

Yıllar sonra karsimdaydi hemde en olmaması gereken yerde.

Onu baştan aşağı suzdum . Siyah kumaş pantolon ve siyah gömleğiyle çok iyiydi.
Onunda beni süzdugunu fark edince. Dudağımın köşesinde bir sırıtma meydana geldi. Anca bakarsın köpek.

" Tamam oğlum. Bu arada misafirimiz var. Hatta misafir de demeyelim artık sık sık karşılaşacaksınız. Sana bahsettiğim kişi . Arkadaşım , kardeşim dediğim adamım kızı. " şaşkınlıkla Erdem beye baktım. Bu ne demekti şimdi.

Bizim ikimizde birbirimize şok olarak bakarken Erden bey bakışlarımızi fark edip " Siz bir birbirinizi tanıyor musunuz ? Niye öyle bakıyorsunuz birbirinize?" Diye bir soru yoneltince ne diyeceğimi bilemedim.

Ne deseydim evet senin bu alçak yeğenin tarafından aldatıldım mi, diyecektim. Ya da onun yüzünden 4 yılımin çöpe gitmesini mi diyecektim.

" Ne taniyacagiz birbirimizi. Tanımıyorum ben benim artık kalkmam gerekiyor. İyi günler."  Diyerek kalktım.  Hemen karşımda ki kisi özlemle bana bakıyordu ya da ben öyle algılıyorum.

Onu tarihin en tozlu yerine koymuştum. Niye şimdi çıkıyor ki karşıma. Bu kimin oyunuydu ben neyin içine düşmüştüm.

" Nereye gidiyorsun kızım. Umarım kızım dememde bir sakınca yoktur . Ha bu arada tanıştırayım sizi o zaman. Çünkü ben olmadığımda yanında olacak kişi o." Diyince olduğum yere çakılı kaldım. Ne diyordu be bu herif . Hocam ağzınızdan çıkanı kulağınız duyuyor mu??

" Kendisi benim yeğenim olur . Karan Demirgan . Bu da karşında gordugun hanfendi de Havin Akıncı. " Diyerek tanıttı kendisini. Halbuki nasıl biri oldugunuda gayet iyi bilirim. Ya da bilmiyormuşum.

Oda benim tepkilerimi izliyordu. Ne yapacağımı merak ediyor gibi bir hali vardı.

" Memnun oldum." Dedim. Hiçte olmamıştım.

Oda "bende öyle "Deyince daha da çok sinirlendim.

Bende artık olduğum yerden bir adım atacaktım ki salona iki kişi daha geldi.
" Oğlum hadi nerde kaldın bir haber verecektin alt tarafı..." derken beni görünce oldukları yerde dondular.

Karan ve iki yaveri Aras Bey ve Alaz Beyler .

" Bu gördüğüm gerçek mi ? Alaz sende görüyor musun?" Dedi Aras . Erdem Beyse burda neler yaşandığını anlamaya çalışıyordu .

"Gerçek galiba ben de görüyorum çünkü. " onları dinlemeyi bırakıp Erdem beye döndüm.

" Bakin benim korunmaya  ihtiyacım yok.  Bunun için yanımdaysaniz hiç olmayın daha iyi." Diyerek gidiyordum ki kolumdan tuttu.

" Bak kızım. Evet senin korunmaya ihtiyacın yok . Ama sen de bana emanetsin. Hele şunları bulalım çok iyi saklanmislar Çünkü başına bir iş gelmesini istemiyorum.  Ben daha yaşlandım. Korumalarada pek güven vermiyorum. O yuzden yeğenimi yanına koyacaktım." Diyince yeğenin batsın demek vardı tabi.

"Bende sizi anlıyorum. Evet şuan eğer annem ortada olmasa gitmiştim." Dedim şahsen annem hep bu konuyla ilgili üstüme gelecekti.

" Kabul ediyor musun peki?" Deyince diğer üçlü de bekliyordu vereceğim cevabı.

" Hayir ,evet yardımınızı kabuk ediyorum . Ama bunu kabul edemem. " Deyince " Eh buda bir şey sadece o zaman arada bir gelsin he olur mu?"

Anladım ki bu işin peşini bırakmayacaktı. " Tamam o zaman arada sadece , şimdi Müsaadenizle iyi günler." Diyerek kimsenin yüzüne bakmayıp çıktım ordan.

Arabaya doğru gidip Kapıyı açtım. O esnada biri kapıyı tekrar Kapıyı kapattı. Kapatan kişiye bakınca Karan olduğunu gördüm.

" Niye kabul etmiyorsun. Tehlikedesin iste." Deyince sirittim .

" Pardon da sanane tehlikede olup olmamamdan sa-na-ne" Diyerek sonunu heceleyerek söyledim.

" Şimdi elini çek arabamdan daha fazla muhattap olmak istemiyorum seninle."

" Daha fazla muhatap olmak istemiyorsun öyle mi? Niye kaçıyorsun korkak gibi. Söylesene neden kaçıyorsun?" Deyince gözlerinin en içine biraz daha baktım. Acı çeker gibi bir hali vardı. Daha çok çeksin köpek.

" Evet senle daha fazla muhatap olmak istemiyorum . Ayrıca kacmiyorumda , kaçan da aldatanda yine sensin. Kendini benle bir tutma ." Diyerek elini itip tekrar Kapıyı açtım.

Konuşmasına fırsat tanimayarak arabaya binip çalıştırdım. Telefondan kızları aradım. Ortak gruptan.

" Ne yaptınız işleriniz bitti mi?" Dedim hemen.

" Ufak bir isim kaldı onu halledip geliyorum." Dedi Eftalya  .

" Ben de yeni bitirdim oraya gidiyorum. Zeyneple beraber." Dedi Şura.

" Benimde ufacık bir isim kaldi sonra oradayım." Dedi Asel.

" Tamam o zaman bende konuştum. Şimdi oraya gidiyorum." Deyip telefonları kapattık. Daha hızlı sürmeye başladım. Aynaları kontrol edince siyah bir audinin peşimde olduğunu fark ettim. Karan da değildi içinde ki.

Hızlıca Oğuzu aradım.  " Oğuz peşimde birileri var . Canlı konum atıyorum hemen." Dedim açar açmaz.

" Tamam sen dikkatli kullan arabayı. Onlari boş bir yere çekmeye calis geliyoruz bizde ." Deyince onayladım onu. Hemen konumu gönderdim.

Onların anlamaması için elimden geleni yapmaya çalıştım. Biraz daha hızlı sürdüm.  On dakika sonra ormanlık bir yola girdim. Tek yol olduğu için beni burdan kaçıramazlardi. 30 dakika boyunca burda oyalayabilirsem tabi.

Arabayı biraz daha goturdukten sonra durdurdum. Bakalım sizler kimin adamsınız.

Kumarhane Kızları Donde viven las historias. Descúbrelo ahora