Eğer asker kurgusu seviyorsanız sizi buraya alalımm...
~~~~~~~~~~~~
Güzelce giyindikten sonra küpelerimi taktım ve kırmızı rujumu da sürdüm, Artık hazırdım. Çantamı elime alıp aynada son bir kez kendimi süzdükten sonra göz kırpıp odadan dışarı çıktı...
Az önce adeta bir "sazan" gibi ortaya atlamıştım. Ve bilin bakalım ne olmuştu?
Ben gaza gelip gezdirebilirim dedikten sonra -Canım Komşum- Ve gelecekteki iş "Arkadaşım" hiç bir şey söylemeden;
"Tamam. Beni sen gezdirebilirsin. Ama...Gün boyu birlikte olmamız gerek! Yanii benher yeri bugün gezmek istiyorum.!?" Demişti.
Ve bende tâbi ki hemen kabul etmiştim.
Peki ya Şuan ne mi yapıyorduk?
Yan Yan'a Birlikte "Biz" İkimiz birlikte "Aynı yolu" yürüyorduk!
Yanında yürüyordum -yani yanında yürümeye çalışıyordum- yaklaşık 12-13 dakikadır o hızlı bir şekilde yürüyordu ve bende "Şapşal" gibi ona yetişmeye çalışıyordum.
Mübarek "Rabbim" Benim boyum kadar bacak boyu vermiş şu oduna!
Güya! Ona mahalleyi gezdirecektim ama kafasına göre dolaşıyor, benide peşinde -Sürüklüyordu-.
Bu da yetmezmiş gibi alıcı gözüyle bakıp içini beğendiği mağazalara giriyor, hiç bir şey almadan çıkyordu.!
Ve bu beni acayip sinir ediyordu!
Ama sakinleşmeli ve konuya girmeliydim, Çünkü bu işe, -Ona- ihtiyacım vardı.
Okuldan mezun olmadan önce;
"İş bulamıyorum!"
"Nerde çalışıcam ben şimdi?"
"Kimse iş vermiyor..."
"Boşuna okumuşum...!"
Gibi, Birçok söze inanmıyordum... Ben o kadar okudum, Üstelik şehirdeki en iyi Üniversite'lerden birinde okudum. Bana bir şey olmaz! Hem ben askerim...Derdim.
Ve Evren bana kocaman bir "Nah" çekmiş..Adeta Kahkaha atıyordu! Şu an.
Yeniden farklı bir mağazaya yöneldiğinde artık bir yerden konuya başlamam gerektiğinin de farkındaydım, Ve dudaklarımı ıslatıp, boğazımı temizledim.
"Emir Asaf?" Dedim.
Sesim soru sorar ve rica eder gibi bir tonda çıkmıştı, Ve o da bunu fark etmiş olacak ki; Kaşları hafif havaya kalkmış bir şekilde bana baktı.
"Şey seninle bir konu konuşmam ve soru sormam gerekiyor da?..." Dedim.
Ama şimdiden kem-küm etmeye başlamıştım, Buna aldırış etmeden devam ettim...
"Bir yerde oturalım mı? Bu...Öyle çok ulu-orta konuşulacak bir konu değil?"
"Neden böyle bakıyorsun? Ve Neden böyle sesleniyorsun? Bilmiyorum ama...Tamam. Bak, gel şurda bı Cafe var oraya gidelim.?"
"Tabii"
{-•-•-•-•-•-}
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
(Gittikleri Cafe Temsili ^^)
Cafe'ye oturmuş, ve birer tane çay söylemiştik. Ben şuanda konuya nasıl gireceğimi düşünüp, kafamda konuşma şekilleri geliştirirken o soru sorar gözlerle yüzümü inceliyordu.
Derin bir nefes alıp bodoslama konuya girdim;
"Eee..Şimdi şöyle ki, Benim işe ihtiyacım var. Ve ben yeni mezun olmuş bir "Asker"im," Dediğimde,
Sadede gel bunları biliyorum dermişcesine bana bakıyordu, Ve bende öyle yapıp konuşmaya devam ettim;
"Sende "Asker" olduğunu söyledin, Ve eğer yapabilrsen...Yani komutan'ına bir söylesen de? Kadın Asker boşluğunuzu ben doldursam?..." Dedim.
Ve biraz sessizlikten sonra cevap vermeyeceğini anlayıp, Ben konuştum;
"Haa? Ne dersin, Askerin Olam mı?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~Bölüm Sonu~
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi alabilir miyim Bebiklerr??
Lütfennn..Oy Verin ve yorum yapın..
Sizleri çooook seviyorum Ballarr
Kemdinize çok çok çok çooook iyi bakın ve birdahaki bölüm burda buluşalımmm?
