Peki Komutanım/Yarı Texsing

"Kiss, Kiss, Kiss!" (20. Bölüm)

Önerilen Bölüm Şarkısı "Medya."

N'aber gençlik?

Keyifler nasıll??

Oy ve yorumlar gerçekten çok az, rica ediyorum satır arası yorum yapın ki etkileşim alabileyimm🤝🏻

Hoşunuza gidebilecek bir bölümm;

O zamannn,

İyi Okumalar Efenimmm;)

"Feride ÖzElçi"

Kendi kendimi gaza getirmiş, ve %99,9 ihtilmal ile köpek gibi pişman olacağım bir hata yapmıştım...

Onu öpmüştüm!

Ve hala dudakları ile dudaklarım ayrı değildi!

Tabii ki karşılık vereceğine emin değildim, ama; "Bir ihtimal olabilir mi?" Diye düşünmeden de edememiştim.

Karşılık vermeyeceğini anlayıp, geri çekileceğim sırada, buna izin vermeyerek; Az önce çektiği ellerinden bir tanesini tekrar belime yerleştirdi, öteki elini ise boynuma. Ellerim yakasında olduğu için aramızda zaten çok mesafe yoktu ama olan boşluğu da belimde ki elini sıkılaştırıp beni kendine çekerek kapattı.

Gözlerim kocaman açılmışken beni daha çok şaşırtarak, karşılık vermeye başladı! Dudakları dudaklarımın üstünde ustalıkla hareket ediyordu, daha sert öpmeye başlayarak dudaklarımı aralamamı sağladı. Bunu yaptığımda ise yine daha da sert bir şekilde üst dudağımı ısırdı! Kanattığına emindim, buna yemin edebilirdim ama kanıtlayamazdım...

Dili ustaca bir hareketle ağzımın içine sızdı daha sonra, öpüşü her geçen dakika daha derin bir hâl alırken, benim de karşılık verişlerim pek de yumuşak değildi.

İki deli (Aşık) Gibi öpüşüyorduk!

Günlerce, hatta aylarca aç kalmış gibi, deli gibi öpüyordu beni.. Belimde ki eli belimi okşuyordu, boynumda ki eli belimde ki eline kıyasla tüy kadar hafifti. Baş parmağı ile yüzümü okşuyordu, bu daha ne kadar devam edecekti bilmiyordum ama ben nefessiz kalmıştım ve kalbim ağzımda atıyordu -Ki biraz daha böyle atarsa bayılabilirdim- Yakasında ki ellerim bile titriyordu heyecandan. Belimde ki elinin sıkı olması işime geliyordu, çünkü bayılabilirdim her an.

Biraz nefes alabilmek için geri çekilirken, sanki yapışmış gibi ağır ağır koptu dudaklarımız birbirinden. İkimiz de nefes nefese aynı anda baktık birbirimizin gözlerine, ama zaten çok güzel olan gözleri dünya üzerinde ki en güzel mücevherlerden bile daha güzeldi şu an. Her zamanki gibi değil, daha duygulu, daha anlamlı bakıyordu bana.

Bir şeyin düşme sesi gelene kadar büyülenmiş gibi birbirinize bakıyorduk, fakat arkamda ki kapının önünden gelen o yoğun ses tüm büyüyü bozmuştu... Dudaklarımı ısırıp, kim olduğunu görmek istemediğimi belli edercesine kapatmak istedim gözlerimi. Ama Emir Asaf'ın anlamlı bakışlarının yerini "Aha şimdu fuşki'yi yeduk!" Temalı bakışları alınca, düsündüğüm o güzide insanların(!) Olmaması için dua etmeye başladım.