Eğer asker kurgusu seviyorsanız sizi buraya alalımm...
~~~~~~~~~~~~
Güzelce giyindikten sonra küpelerimi taktım ve kırmızı rujumu da sürdüm, Artık hazırdım. Çantamı elime alıp aynada son bir kez kendimi süzdükten sonra göz kırpıp odadan dışarı çıktı...
Aslında bölüm daha erken gelecekti, fakat annemin zoru ile düğüne gittiğim için yazamadım...
Neyseee, Nasılsınızzzz??
Umarım çok ama çok iyisinizdirr
İyi Okumalar Hanımlarr ;)
"Feride ÖzElçi"
Bugün ki görev epey zordu, ve beni baya zorlayacağa benziyordu açıkçası... Son bir ay'dır yaptığım rutin gibi duştan çıkıp askeri ünüformamı giydim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Feride'nin Kombini ;)
Bir ay'dır kesintisiz şekilde her gün göreve gidiyorduk, ve her geçen gün ötekinden daha zor oluyordu.. Bugün ki görev ise en zoruydu, en tehlikelisi de.
İki gün önce uçak ile üç saatlik yol yaparak İzmir'e gelmiştik, ve bugün de İzmir meydana düzenlenen saldırıyı önlemek için harekete geçecektik. Adana, Urfa, Antalya, Kayseri, Elazığ, Edirne ve Manisa gibi bir çok şehir de görev yapmıştık şu bir ay'da. Ve bugün son görevimizdi, başarı ile sonuçlanırsa bir haftalığına evlerimize gidecektik hepimiz.
Ailemi o kadar çok özlemiştim ki... Tam bir buçuk aydır görüşmüyordum ailem ile, fazlaldan komuşmadığım o on beş gün ise benimle küsüp konuşmadıkları içindi.. Keşke diyordu iç sesim, keşke daha erken barışsaydım diyordu, ama geçti işte çok geç...
Neyse ki başarılı bir sonuç alırsak en geç bir gün sonra onların yanına gidebilecektim. Ve bu, şu sıralar en büyük mutluluğumdu. Fakat içimde bir sıkıntı vardı.. Kötü birşey olacakmış gibi, bir şeyler ters gidecekmiş gibi hissediyordum.
Ayna'nın önünde kıyafetimi düzelterek koğuştan çıktım. Kendime öpücük atmamıştım, bu sefer.
Öyle bir havam yoktu çünkü. Sebebi yine Emir Asaf'tı tabii ki. Bu bir ay'da o kadar yalnızdım ki.. Onur sürekli bana yürüdüğü ve asla pes etmediği için Elçin ile aramız bozulmuştu. Hâlbuki geldiğim ilk hünlerde ne kadar da sevmiştim onu.. Sarp Abi ise çok sinirli ve agresifti. Sadece bana karşı değil, kardeşi dahil kimse ile doğru düzgün konuşmuyirdu bile. Neden böyle davrandığını bilmiyorduk, kimse bilmiyordu.. Emir Asaf'tan bahsetmeme bile gerek yoktu, bir hafta öncesine kadar benimle göz göze dâhi gelmiyordu. Fakat ne olduysa bu bir hafta da olmuştu. Ve sürekli benimle konuşmaya çalışıyor, bir şeyler geveliyordu. Ama konu hiç bir zaman bana yaptığı şey ya da biz değildik, iş ile ilgiliydi. Ne olup ne bittiği ile ilgili...
Bana sürekli tehlike sinyalleri verip duruyordu. Ve ben bundan hiç ama hiç hoşnut değildim. Ne yapmam gerektiğini biliyordum ve bunu farkındaydım elbette. Onun uyarılarına ihtiyacım yoktu.
