Peki Komutanım/Yarı Texsing

"İş Buldum!" (4.Bölüm)

Önerilen bölüm şarkısı "Medya"

Selam bebeklerrr iyi olduğunuzu varsayıyorum ve sizi eğlenceli bı 10 dakika'ya davet ediyorummm!

İyi okumalar Efenimmm:)

Feride ÖzElçi

Karşımdaki adının yeni Emir Asaf olduğunu öğrendiğim adam "Asker" olduğunu söyleyince heyecandan ve şaşkınlıktan ne yapcağımı şaşırmıştım!?. Emir Bey'e olan şaşkın bakışlarımla o'da şaşırmış gibi görünüyordu?. Hemen kendimi toparlamam gerektiğini, Ve saçma Hint dizi sahnelerindeki bakışmalarımızı bitirmeniz gerektiğini anladım. Daha sonra söz'e girdim.

"Ne yani şimdi S-siz Asker misiniz?"

"Evet de iyi misiniz hanımefendi?"

"İ-iyiyim eee şey sizin tim'de hiç kadın asker var mı?"

"Evet ama sadece 1 tane var da..Neden sordunuz?"

"Hiiç öylesine merak ettim eeh ben şey diyecektim...Başka kadın Asker'e ihtiyacınız var mı?" Diye sordum çekinerek.

Emir Asaf Bey anlamayan bakışlarını bana yöneltirken konuşmaya başladı.

"Aslında...Evet yani tek başına çok zorlanıyor da bir tanıdığınız falan mı var?"

"Hayır yani Evet yani şey...O kişi "Benim!."

"Siz mi?? Nasıl yani sizin gibi biri nasıl asker olabilir ki?" Dedi ve aşina olduğum küçümseyici bakışlarını üzerime yağdırdı.

"Benim gibi bir derken biraz daha açar mısınız konuyu?" Dedim dişlerimi sıkırak.

"Yani ne bileyim işte çok kısa, narin, cılız duruyorsunuz...Asker olmak için bilek gücü gerek!"

"İsterseniz yeteneklerimi sizin üstünüzde gösterebilirim hee? Ne dersiniz?!"

"Allah Allah! Bir gösteri-!"

Demesine kalmadan çıplak karnına yumruğu geçirmem bir oldu!. Daha sonra hırsımı alamayıp beni küçümüseyen sözde yeni komşum olan bu adamın yüzüne -güzel yüzüne yazık olacak- Neyse! İki tane sağ kroşe geçirdim!.

"Eee nasıl yeteneğim var mı? İsterseniz biraz daha gösterebilirim?!" Diyip bir tane daha vuracakken beni kolumdan tuttuğu gibi kendimi onun evinin kapısının arasında onunla "Burun Buruna"(!) bulmam bir oldu!.

"Bu kadarı yeter! apartmanın içindeki meraklı teyzelerin önünde beni dövmene izin vermicem!"

" Ya Ne yapıyon bıraksana bee!" Dedim.

Artık saygılı ve siz'li biz'li konuşmayı bir kenera bırakmıştık!. Çünkü ben sinirliydim. Ve onunda sinirli olduğunu anlayabiliyordum.

"Üst Komşu merdivenlerde elinde çekirdek'le bizi izliyordu. Senin yüzünden daha mahalleye taşındığım ilk gün insanların diline düşemem!.

"Amaann zaten senin insanların diline düşmende benim çok umrumda ya hani!"

"Bak ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum? ama bana yardım ettin sağol. Simdi de komşu evine çıksın. Sende benim evimden çık!"

"Haaa ben seni anladım! Sen mahallede askerliği beceremez dediğin bir "Kadından" dayak yediğin için rezil olmaktan korkuyorsun.! Değil mi? Ama üzülme... Biz oyun oynuyorduk derim! Rezil olmazsın yani."Dedim.

Bu cümleleri söylerken onun bana yaptığı gibi küçümseyici ve yalandan üzülüyormuş gibi alaylı çıkmıştı sesim. -ki bundan hiç rahatsız değilim-! Ve son cümleyi söylerken fısıldamıştım kulağına doğru!.

"Bana bak senin yüzünü görmek istemiyorum! Şimdi kapı deliğinden yukarıdaki kadının evine girip girmediğine bakacağım!. Ve sen de evine girdiği an buradan "Toz" olacaksın!" Dedi.

Ve bana arkasını dönüp kapı deliğine baktı. Ve o an fark ettim ki üstünde hala hiçbir şey yoktu!.

Çıplaktı!!

Boğazımı temizledim ve..
"Eee Üstüne bir şey giymeyi düşünmez misin acaba?" Diye sordum sert bir şekilde!.

Arkasını dönüp bana baktı ve sonra kaşından akan kanı fark ettim. Ben(!) yapmıştım... Sanırım "Biraz"(!) Sert davranmış olabilirimm! Kabul ediyorumm.!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Eveeett...!
Bölümün sonuna geldikk!
Umarım okurken eğlenmişsinizdir:)

İlerleyen bölümler çok daha iyi olacak..

Bol bol Oy ve Yorumlarınızı bekliyorummm
Kendinize çooook iyi bakın

Byeeeee! :)