Still The One?

Chapter 16

(Harry p.o.v)

"you have a big problem" de woorden blijven door mijn hoofd zweven. Hoe kan ik ook zo dom zijn? Ik had na moeten denken. Ik had dat meisje niet moeten zoenen. Ik had.. Ja ik had. Maar wat heb ik daar aan? Ik heb het gedaan en ik kan het niet terug denken. Wat was er positief aan? Niks. Of.. Ja, het positieve is dat Liam het weet. Misschien helpt hij me. Helpt hij me Jade terug te winnen na zoveel jaar of om Jade juist niet kwijt te raken. Toch heeft het me goed gedaan dat ik het meisje heb gezoend. Het liet me Jade eventjes vergeten, maar daardoor weet ik dat het niet kan. Ik wil haar. Alleen haar. 'I am changed Li.' zeg ik tegen Liam. 'Harry? Why are you changed? Harry, we  were talking to you all the time and you didn't listen? Come over here! Now!' komt het luid uit de telefoon. Gelijk wordt opgehangen. 'I go with you Hazza!' 'Thankyou Liam.' moe sta ik op en kleed me om. Ik heb geen zin in het manegement. 

Stil lopen we door de gangen van het manegement. 'What if...'  ik stop met praten. Deze gedachten wil ik niet door mijn hoofd hebben. Maar toch spookt die door mijn hoofd. 'What if what??' vraagt Liam. 'What if they kick me out One Direction..?' mompel ik. 'The don't do that Hazza. Stay positive.' 'I try. But I can't Li. I can't. Every bad thought flies across my head. And I don't see the positive thoughts..' 'Oh god Harry. You're not depressed? Right?' Ik? Depressief? Nee. Alleen maar slechte gedachtes of is dat depressief? Ik kan toch niet depressief worden van een zoen met een meisje? Of van Jade die alsmaar door me hoofd spookt? 'No, I think I only need to think about everything.' Liam knikt en stopt met lopen. Wij zijn bij de deur van het management. Zachtjes klop ik op de deur. 'Yes?' klinkt het vanuit de kamer. Zenuwachtig voor wat er te komen gaat open ik de deur. Daar zit Paul. Naast het hoofd van het manegement. Woedend kijken ze me aan. Ik kijk angstig terug. 'Harrt take a seat.' bromt de man, waarvan ik zijn naam niet weet. Schuifelend loop ik naar de stoel die klaar staat voor me. Liam loopt ook naar binnen. 'Liam, wait outside.' beveelt Paul. Paul klinkt bot. Normaal is die nooit zo bot. Wat heb ik gedaan? Liam knikt en loopt de gang op. 'Harry..' begint de man wanneer de deur gesloten is. 'Uh.. Who are you?' vraag ik met een trillende stem. Je kan merken dat ik bang ben. Bang om uit One Direction te worden geschopt. 'It don't care who I am. We are here for you, not for me. We are here te let you explain everything. Why did you kissed that girl Harry? You know it is a bad reputation for the band! A hundred of girls call you the flirt. They call you like a slut. You and your bandlads lose lots of fans! Do you know what that means? That we get less money! And money is all we need if we want to make albums and singles. Do you know what that means? NO ONE DIRECTION.' de man verheft in zijn verhaal steeds meer zijn verhaal. Woede borreld op. Geld. Altijd dat stomme geld wat altijd alles weer verpest. Die man. Die is er verslaafd aan. Al krijgen we 5% minder inkomst, roept hij ons alweer bij elkaar. En als je fans verliest, verlies je geld. 'Let me tell you something dude. Fans are the amazingst people in the world. They don't care if I kiss a girl, yes the hard fans do. But not the fans who care about your feelings and thoughts. Because that fans are also in the world. That fans are fans who stay forever. Also if you do stupid things. And I know it was stupid, i shouldn't do it. But I did. And it helped me. I know who I want and I know I changed. She is the one who make me feel happy. She was always in my mind, from the moment I met her at secondary school to now. She was left my life, but she is came back. And because of that I know she is my future wife. She is the one with which I later gets old. I am sorry. But if you are confused you want something or someone who can distract you from that one or thing that makes you confused. That was the only thing I did. And know everythings is clear again. I apologize for everything I did last night.' beeindig ik mijn verhaal. Tranen vielen ondertussen over mijn wangen. Ik had voor het eerst alles wat ik dacht over Jade, er serieus uitgegooid. Wat voelde dat goed. 'Harry..' begint Paul. 'I think you're right.' 'WHAT?' schreeuwt de man. 'Look mr. Blender, everyone makes mistakes. It makes people human.' 'But..' 'Harry go outside. We call you later.' beveelt Paul. Hij blijft woedend kijken naar Meneer Blender. Ik knik en loop de gang op.

'And?' vraagt Liam. 'I don't know. I did tell my story and that was all. They call me later.' antwoord ik. Ik begin te lopen door de gang. 'Harry..' zegt Liam en legt zijn arm op me schouder. 'You did tell a wonderful story. It was sad Jade wasn't here. If she had heard it, she felt in love with you again. I promise.' Ik krijg een glimlach rond mijn mond, ook bloos ik. Gelukkig kan Liam het niet zien, ik sta nog steeds me mijn rug naar hem. 'Harry, tell Jade you love her.'  Met een ruk draai ik me om. 'I can't Li! I can't! She will go away if I tell her! She escapes from me! She only wants to be friends! She likes that boy of that other night.' Tranen lopen over mijn wangen bij de gedachte dat Jade zoent met de jongen. Liam trekt me tegen zich aan. 'Harry, you two are cute together. That can't go wrong! I'll tell you.' 'Thankyou Li!' 

(Jade p.o.v)

Alleen loop ik over straat. Rose doet iets leuks met Zayn, Harry en Liam zijn weg, Niall is met zijn ouders en broer wat doen en Louis gaat naar Eleanor. Dus nu ben ik alleen. Maar shoppen maakt alles goed. Dan bedenk ik me dat ik me spullen nog moet ophalen bij mijn oude huis en dat ik het nog voor verkoop met zetten. Fluitend loop ik naar mijn huis. Noujaa.. Eigenlijk apartament maargoed. Hoe dichterbij we komen hoe vrolijker ik wordt. Door dit huis heb ik er me oude vrienden weer bij. Teminste Harry. De rest kende ik niet zo goed, vroeger niet en net toen ik ze weer opnieuw ontmoeten nog niet. Maar nu wel en ze zijn ze gezellig! Zingend steek  ik de sleutel in het slot. 'Hello lovely apartment.' begroet ik me huisje. Ik kijk rond en zie allemaal spullen liggen. Sinds wanneer ligt dat er? Ik loop dichterbij en zie bier, pizzadozen en nog meer troep? Dit is niet van mij of Rose. Ik trek me wenkbrauw omhoog. Van wie is dit? Het ruikt naar sigarettenrook. Ik rook niet en Rose ook niet dus iemand anders is in me huis geweest. Ik loop naar boven om me kleding te halen, ik loop immers al 3 dagen in hetzelfde. In mijn kamer aangekomen zie ik al mijn kleren verscheurd op de grond liggen. Tranen vullen me ogen gelijk en ik val op me knieen. Wie heeft dit gedaan? Kleding is het belangerijkste in mijn leven. Overal zitten brandvlekken op, scheuren enzovoort. Alles is kapot. Bij me schoenen zijn me hakken eraf getrokken. 'WHO DID THIS!' schreeuw ik boos uit. Gelijk volgt er een klap van de deur beneden. Geschrokken sta ik op en loop naar de trap. Een gedaante komt de trap op lopen. Hij komt me zo bekend voor. Zo snel als ik kan ren ik naar de kast en verstop me erin. 'Jade, I know you are here!' bromt een zo bekende stem. Ik knijp me mond op elkaar en me ogen dicht. Voetstappen komen dichterbij. Steeds dichterbij. Hardere stappen. Zenuwen worden erger. Wie is het en wat wil die? Boem, boem, boem klopt me hart. De angst giert door mijn lijf. Stap, stap. De voetstappen zijn nog 3 meter verwijderd van de kast, gok ik. Ik maak me klein en zak zachtes op de bodem van de gang. Stap.... Stap.... Weer dichterbij. Nu kan elke seconden de deuren openworden gerukt. 'JADE!!!!!!' schreeuwt de stem brommend. De kastdeuren worden open gerukt en mijn ogen schieten open. Ik kijk recht in de ogen van....... Thomas.