Still The One?

Chapter 24.

(Jade p.o.v)

Met mijn knieën opgetrokken en mijn handen wanhopig in mijn haar, kijk ik naar Harry. Een zacht gesnurk ontsnapt om de inademing uit zijn neus. Waarom deed hij dat nou? We waren toch gewoon vrienden? Of is er meer? Er is duidelijk meer, anders zoent hij me niet. Een klein glimlachje verschijnt om mijn gezicht. Ik kan mezelf niet wijs maken dat ik het niet fijn vond. Dat ik het niet miste. Maar het is te laat. Hij had het 2 jaar geleden moeten doen, toch verdwijnt die gedachte als snel me hoofd uit. Ik ga liggen en leg me hoofd op me handen. Ik sluit mijn ogen en verdrijf alle gedachtes, zodat ik ook kan slapen. Het bange gevoel van de afgelopen dagen is weg. Harry's gesnurk voelt zo veilig en vertrouwd. Vroeger plaagde ik hem erom. Ik sloeg hem altijd met kussen en kietelde hem zodat hij wakker werd. Hij werd dan altijd binnen 30 seconden wakker. Het werd dan een kietelgevecht, waarbij hij meestal won. Natuurlijk omdat hij sterker was.

Na 10 minuten kan ik nog niet slapen. De gedachte van een tweede kans voor Harry zweeft door mijn hoofd. Mijn hart zegt dat ik het moet doen. Na al die jaren voel ik het weer. De liefde tussen ons. Nog steeds is die erg sterk. De zoen van net heeft het me duidelijk gemaakt. Ik ben weer of nog steeds, i don't know, verliefd op Harry. Maar mijn verstand zegt nee. Hij heeft me pijn gedaan. Misschien doet hij het weer. Misschien gaat hij weer vreemd. Plus hij is beroemd. Misschien gedraagt hij zich anders in bijzijnd van de pers, waar ik totaal geen zin in heb. Ik haat neppe mensen. Ik zucht en ga weer recht opzitten. Ik sluit mijn ogen en sla me hoofd een paar keer tegen de muur. Mensen maken fouten, mensen verdienen een tweede kans. Ik open mijn ogen en kijk naar Harry, die nog steeds rustig ligt te slapen. Hij verdiend gewoon een tweede kans. Ik ga op me knieën zitten en leg me hand voor me op de grond. Sloom kruip ik naar Harry. Ik glimlach kort en leg me voorzichtjes naast hem neer. Zijn warme lichaam voel ik gloeien tegen het mijne. Ik sluit mijn ogen en glimlach.

(Rose p.o.v)

Met een trap op zijn rem, stopt papa voor het politie bureau. Liam knalt bijna met zijn auto op die van papa. 'Dad!' roep ik geschrokken uit. 'Sorry Rose!' mompelt hij en rukt aan zijn gordel.  'Calm down, peter.' stelt mama papa gerust. Eindelijk heeft papa zijn gordel los en rukt de deur open. Ik doe mijn gordel los en open ook de deur. Papa rent het politiebureau binnen. Ik, mama, Liam en Danielle volgen hem. Als we binnenkomen is hij al flink aan het praten met een politieagent. 'Please help us. My daughter is been kidnapped. You didn't start a search for her? You just left them with that awful guy? What are you for police?' Ik hoor hem steeds meer zijn stem verheffen. 'DAD!' schreeuw ik. Verbaasd kijkt papa om. 'What Rose?' 'Calm down. Let the police do they work.' zeg ik kalm. Papa knikt. 'Sorry sir. I am just worried.' Ik loop naar papa toe en geef hem een knuffel. 'We all do daddy. We all do.' 'I totally understand sir. I would act like this to if I lost my daughter. We'll do everything we can. Thank you for the number! Wait here and when we find something, we tell you immediately.' We knikken allemaal en dan verdwijnt de man.

Ik kijk naar de buiten. Alles is donker. De straten worden verlicht door lataarns. De wereld is leeg, stil. Iedereen slaapt. Enkel nachtmensen dwarrelen over straat. Ik hoop dat ze iets zullen vinden. Dat ze een plaats vinden. Een locatie. Hier in London of ergens erbuiten. Ik hoop dat al deze donkere dagen worden verlicht bij het vinden van Jade en Harry natuurlijk. Ook natuurlijk dat Loui- Ik schrik op uit mijn gedacht. 'Louis..' mompel ik. Ik sta snel op en loop de deuren uit. Louis. Louis. Hoe kan je je beste vriend vergeten. Je beste vriend die in het ziekenhuis ligt, door jouw schuld. Hoe kan dat? 'Rose!' hoor ik achter me. Ik negeer het en loop stevig verder. 'Rose!' roept iemand nog een keer en ik voel gelijk erna een hand op me schouder. De hand houdt me tegen en ik kijk recht in twee prachtige bruine ogen. 'Zayn..' fluister ik. 'Rose, baby!' zegt hij en drukt me tegen hem aan. Ik sla mijn armen om elkaar en tranen verlaten me ogen. Het wordt me teveel. 'Don't cry. I'm here.. Always.' mompeld Zayn en strijkt me over mijn haar. 'It just. I was to busy with to find Jade.. That I forgot Louis' situation.. I totally forgot him, Zayn. You can't forgot you best friend right?' 'Rose it is fine. He'll understand. But how was it at home? How was your dad?' 'It was nice. Dad apologized for everything. I wished Jade was with it. But she wasn't..' 'She will meet your dad like this soon baby! She will soon.' 'But maybe she is dead..' 'She isn't. I promise.' fluistert Zayn. Ik glimlach tegen zijn borst. 'Zayn..' fluister ik. 'Yeah?' Ik kijk op in zijn ogen. 'I love you.' Een grote glimlach verschijnt op Zayn zijn gezicht. 'I love you too Rosie.' fluistert hij terug. Hij drukt een lange, liefdevolle kus op mijn lippen. 'Let's go.' zegt hij als hij zijn lippen weer van de mijne afhaalt. Hand in hand lopen we terug naar het politiebureau. 'Why are you here by the way?' vraag ik onder het lopen. 'I got a message from Liam, that you were at the police. I came so fast as I could.' 'That's lovely.' glimlach ik.

'Sir! We can't find something..' hoor ik de man zeggen als ik het politiebureau inkom. De glimlach verdwijnt gelijk van mijn gezicht. 'But maybe his phone is out, so we'll do it again tomorrow.' 'Thank you very much for trying! We'll be back again tomorrow.' bedankt papa vriendelijk de politieman. Het valt op dat Liam en Danielle er niet meer zijn. 'Where are Danielle and Liam?' vraag ik. 'They were tired. They went home.' legt mama uit. Ik knik begrijpelijk en kijk Zayn aan. 'Hospital?' vraagt hij. Ik knik en hij trekt zich mee naar zijn auto. 

'Hi Louis.' zeg ik wanneer we binnenkomen. Eleanor zit aan zijn bed en Louis, nouja.. Nog steeds niet wakker. 'Why didn't they wake up him?' vraag ik aan Eleanor. 'I don't know.. I forgot.' zegt Eleanor schaamtelijk. Ik geef een korte glimach en besef dat ik nog helemaal geen hoi tegen Eleanor heb gezet. 'El?' 'Yeah Rose.' 'Hi Eleanor.' Eleanor begint te grinniken. 'Hi Rose.' 'Hi El!' zegt Zayn. 'Hi Zayn..' De deur wordt opengegooit. 'Hi can you all go out of the room?' roept een man in een witte jas. 'Why?' vraagt Eleanor en blijft gewoon zitten waar ze zit. 'We are going to wake him.' zegt de man gehaast en trekt Eleanor omhoog. Hij geeft ons een zetje in ons rug en sluit achter ons de deur. Verbaasd kijken we elkaar aan. 'Okay...?' mompelt Eleanor en gaat zitten op een stoel. Ik ga naast haar zitten en leg me hoofd tegen de muur aan. Ik sluit mijn ogen. Dan pas komt het besef. Mijn ogen schieten op. 'Eleanor!' schreeuw ik uit. 'What?' vraagt ze verschrikt. 'They are going to wake Louis! So he is okay!' Ik begin rond te dansen in de wachtkamer. 'Louis will wake up. Louis will wake up.' begin ik te zingen. Niet veel later doet Eleanor met me mee. Lachend staat Zayn toe te kijken. 

'Friends? Family of Louis Tomlinson?' vraagt de man. We knikken alle drie. 'I'm his girlfriend.' vermeld Eleanor. Ik begin te grinniken. 'Oh okay. He is awake, you can go in now.' de man doet de deur open en ik loop als eerste naar binnen. Daar zit hij dan. Recht op en kijkt om zich heen. 'Rose!' roept hij krakerig als ik binnen kom. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. 'El!' roept hij blij. Eleanor stuift zowat op hem af en geeft hem een kus. 'I missed you Lou.' fluistert ze. 'What happened? Why am I here? Where is Thomas?' vragen stromen uit zijn mond. 'We don't know where Thomas is. He put a knife in your stomach.. And you felt really hard with your head on the floor..' 'Oh yeah, I remember. We were running..' mompelt hij. 'Indeed.' zeg ik. 'So?' 'So what?' 'Where is he? Thomas?' 'We don't know. But tomorrow the police will organize a search for Jade and Harry.' vertel ik. 'Okay. Did they try the phone truc?' 'Yes they did. But didn't find something. They think his phone is out.' 'Yeah..' Ik haal me schouders op en een gaap ontsnapt me mond uit. 'Let go to home babe!' stelt Zayn voor. Ik knik. 'Do you want to go with us El?' vraagt Zayn. 'No, I stay here with Lou.' 'Okay, call us if you know something more okay?' Eleanor knikt en Zayn en ik lopen de kamer uit.