"Uyan, kavga et, sigara iç, dolandır, uyu. Hayır, ben bundan ibaret değilmişim.." K.T.
Bir dolandırıcı çetesinin üyesi olan Karmen, çeteyle birlikte dolandırmak için Türkiye'nin en zengin iş adamlarından birinin evine girer ve zulalarını patlatırlar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
28.Bölüm: Huzur.
Okulda utanmadan bütün gün uyuyan ve kafasını kaldırmayan ben değilmişim gibi arsızca esneyerek gerindim.
Miraç bana dehşetle bakarken hayırdır der gibi göz kırptım. "Yemin ederim benden betersin sen cimcime, kıs uykusuna yatıyorsun resmen ya! İnsan bir başını kaldırır etrafı kontrol eder. Yeminle bıktım senden ya!" Demesiyle kahkaha atarak ayağa kalktım ve montumu giydim.
Sonunda okul bitmişti!
"Boş konuşma almayayım seni ayağımın altına!" Dememle Mirac sen ıslah olmazsın bakışı atmıştı bana.
Sabah ki olaydan sonra bende hemen okula gelmiştim. Üstelik ilk ders Akgün'den mesaj gelmiş ve ne zaman istersem sormadan yanına gidebileceğimi, oranın benim de evim olduğunu söylemişti. Bir de okul çıkışı beni almaya geleceğini.
İçim kıpır kıpırdı.
Miraç ile vedalaştıktan sonra okul bahçesinde adımlamaya başladım. Bahçenin önünde park halinde duran tanıdık araba ile gülümsedim ve hemen sağ koltuğa geçip oturdum.
"Ben geldim!" Dedim neşeli bir sesle ona dönerken. Akgün bitmemiş sigarayı söndürüp camdan aşağı attığında bana dönmüş ve gülümsemişti.
"Hoşgeldin." Dedi yüzünde ki büyük tebessümle. Çantamı arka koltuğa koyduğumda Akgün arabayı çalıştırmıştı. Kendimi Akgün'ün yanında rahat ve huzurlu hissediyordum.
Taşkın'lardan uzakta ve tamamen güvenilir bir liman gibiydi Akgün benim için.
"Günün nasıl geçti bakalım?" Diye sorunca hemen anlatmaya başlamıştım. "Bütün gün uyudum Akgün! Bir ara basımda dikilip uyandırmaya çalışan bir hoca oldu ama ölü takliti yaptım. Buna rağmen on saat basımda dikildi, en sonunda uyanıp hart diye kafasını ısıtacaktım ama yapmadım." Dediğimde küçük bir kahkaha atmıştı.
"Alemsin Karmen.." Dediğinde sırıtıp göz kırptım. "Bunu söyleyen ilk kişi değilsin aslanım." Dememle duraksadı ve boğazını temizledi. Bense umursamadan camdan dışarıyı izliyordum.
"Sevgilin var mıydı senin?" Diye sormasıyla dilimi damağıma vurarak reddettim. "Tch." Dediğimde o sorularına devam etmişti. Bir anda aklıma Pusat ve ölen sevgilisi Nisan gelmişti.
"Hiç oldu mu peki?" Diye sormasıyla sırıtıp ona döndüm. "Neden soruyorsun?" Diye sormamla göz ucuyla bana dönüp geri yola baktı.
"Öyle, sohbet amaçlı." Demesiyle güldüm. "Diyelim ki oldu, ne yapacaksın?" Diye sormamla bir süre duraksadı ve bir kez daha boğazını temizleyerek konuşmaya başladı.
