-39-

3.5K 478 118
                                    

Selamlarrr!

Nasıl geçiyor bakalım pazar gününüz?

Ben yine grip olduğum için bugün dershaneyi ekip evde çalışacağım, kolumu kaldıracak halim yok resmen!😭

Neyse size iyi okumalarrr, yorumlarınızı bekliyorumm.💗

39

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

39.Bölüm: Deli.

Planı yaptıktan sonra kahvaltı masasına oturmuştuk ve sessizce kahvaltı yapmıştık. Kahvaltıdan sonra bir şey demeden odama geçmiş ve bir süre öylece oturmuştum.

Dila'yi arasam iyi olacaktı, buluşup konuşmamız gerekiyordu. Ne yapacağımıza karar vermeden ayrı ayrı hareket etmek bizi ele verebilirdi.

Dila'nın numarası çalarken çok geçmeden açılmıştı. "Efendim?" Dedi Dila sakince. "Konuyu uzatmayacağım Dila, görüşmemiz lazım." Dememle o da muhtemelen olanları biliyordu ki soru sormadı. En kısa şekilde konuşmayı yapıp kapatmamız gerekiyordu çünkü ben onunla konuştukça sebepsiz yere tedirgin oluyordum.

"Tamam. O zaman geçen gittiğimiz sahilde buluşalım yine." Dediğinde sessizce onaylayarak telefonu kapatmıştım. Zaten hazır olduğum için oyalanmadan kalktım ve aşağıya indim.

Salonda oturan Taşkın ailesine yaklaşıp kapı ağzından konuştum. "Ben arkadaşımla buluşacağım, geç kalmam." Dememle Pars Taşkın kaşlarını sertçe çatmıştı.

"Hangi arkadaşın?" Diye sormasıyla dudaklarımı hafifçe ıslattım. Dila dersem anlardı ama başka isim verirsem Hazar anlardı çünkü tanıdığım kimse yoktu okulda.

"Okuldan arkadaşım iste, hesap mı vereceğim sana?" Diye tersledigimde sinirle baktı bana.

"Evet Karmen. Hangi arkadaşın olduğunu söylemeden hiçbir yere gidemezsin." Demesiyle dik dik baktım ona.

"Ya tanımazsın diyorum, okuldan arkadaşım! Geç kalmam." Diyerek gidecekken beni yine durdurmuştu.

"Arkadaşının ismini duyamadım Karmen?" Dedi sert ve baskın bir sesle. Bir süre sinirle baktım ama sanırım kaçışım yoktu çünkü yalan söylesem anlardı.

Ama yalan söylemem gerekiyordu.

Yalanımı yakaladığındaysa benim bir işler çevirdiğimi düşünecekti.

Sinire soludum. "Dila ile buluşacağım!" Dememle hepsinin bakışları değişmişti. "Olmaz, hiçbir yere gitmiyorsun." Dedi Pars Taşkın direkt.

"Ya hayır! Neden gitmiyorum?!" Dedim hızla sesimi yükselterek. O esnada araya Damla Taşkın girdi. "Karmen bak bu riskli bir durum, polisler zaten senin eve girdiğini kanıtlamaya çalışırken bu yaptığın bir kanıt değerinde." Demesiyle basımı iki yana salladım.

Çizik. -aile kurgusuWhere stories live. Discover now