"Uyan, kavga et, sigara iç, dolandır, uyu. Hayır, ben bundan ibaret değilmişim.." K.T.
Bir dolandırıcı çetesinin üyesi olan Karmen, çeteyle birlikte dolandırmak için Türkiye'nin en zengin iş adamlarından birinin evine girer ve zulalarını patlatırlar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
36.Bölüm:Üstü Kapalı Tehdit.
Kendimi düşünmekten alıkoyamıyordum.
Taşkın ailesi bir yandan, para meselesi bir yandan, Nilin bir yandan üzerime geliyordu.
Viran ve Dila ile hiç konuşmuyorduk.
Viran ile konuşmam zaten imkansızdı ama o günden beri Dila ile de hiç konuşmamıştım, parayı ne yaptığını da bilmiyordum.
Viran ve Dila ile olan arkadaşlığımız zaten bir uçurumun kenarında gibiydi ama her şey tamamen Viran'a kaldığında ve o hapise girdiğinde arkadaşlığımız o uçurumun kenarından aşağıya fırlatılacak.
Arkadaşlık dememde öylesindeydi, birbirimizi sevsek de ilerisi yoktu. Üçümüzde farklı kaderi yaşayan ama aynı sonuçlara ulaşan 3 serseriydik, eğer bu olaylar olmasaydı başka bir olay arkadaşlığımızı uçurumun aşağısına atacaktı.
Viran tutuklandığında muhtemelen bizi açığa vermeyecekti ve bizim arkadaşlığımız diye bir şeyde kalmayacaktı.
Yani.. umarım bizi açığa vermezdi. Birbirimize verdiğimiz en büyük söz birbirimizi açığa vermemekti ve buna sadık olmalıydı.
Dün gece Pars Taşkın ile olan konuşmamızdan sonra direkt uyumuştum. Şimdi ise okuldan uzaklaştırma aldığım için okula gitmek yerine yatağımda uzanmış telefonla oynuyordum.
Yorgunca öbür tarafa dönerek derin bir nefes aldım ve gözlerimi sıkıca kapatıp açtım.
Yalnız hissediyordum.
Uzun zaman sonra bütün bencilliğimden arınmış gibi yalnız hissediyordum.
Sanki bu kalabalıkta bir başıma kalmışım gibi hissediyordum.
Etrafımda benimle aile olmak için gecte olsa çabalayan insanlar vardı ama ben.. ben ne hissettiğimi dahi anlayamayacak kadar benliğimden uzaklaşmıştım.
Odamın kapısı çalınarak açıldığında yataktan doğrularak hemen yanında kalan kapıya döndüm. Çalışanlardan biri tedirgince bakıyordu.
"Aşağıda salonda polisler var Karmen hanım, sizi karakola alacaklarmış. Pars beye ve Damla hanıma haber verdim ama şimdi karakola gitmeniz lazım, sizi bekliyorlar." Demesi ile nefesim hızlanmıştı.
Kendimi zorlayarak basımla onayladım. O çıktığı an elime ilk gelen siyah pantolonla ince cropu giyindin ve saçlarımı elimle tarayarak resmen koşup aşağıya indin.
Ne yapacağımı şaşırmışca derin bir nefes aldım. Neden gelmişlerdi, zaten davam kapanmamış mıydı? Su an beni almaları o kadar saçmaydı ki Viran'ın her şeyi anlattığı gelmişti aklıma. Olabilir miydi böyle bir şey?
