"Bakışlarındaki isteğe daha fazla dayanamadım, ama bakışlarından çok altındaki asıl harikanın ıslak ve muhtaç isteğine dayanamadım."
"Konuşmak yerine isteklerimizi gidermeye ne dersin?"
Olabildiğinde arsız ve cilveli üslubumla sanki daha fazla daya...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Herkese merhabalar.🫶 1k olmanın şerefine bölümü yayınlıyorum, iyi okumalar her şey için teşekkürler. 🥹🫶
Oy vermeyi ve satır aralarında yorum yapmayı unutmayın, yorumlarda konuşalım.
Bölüme bir şarkı bırakıyorum, Sertap Erener, İncelikler Yüzünden
05.02.2024
🍷
Birinin ani sarılmasıyla uykudan korkuyla sıçramam bir oldu. Kalbim korkuyla atarken sarılanın Demir olduğunu fark ettiğimde biraz sakinleşmeye çalıştım fakat çok korkmuştum sonuçta evde kimse yoktu uyku esnasında böyle bir şey olunca kalp atışlarımı sakinleştirmekte zorlandım.
Demir boynumu derince öpüp benden ayrıldığında, artık ağlamaktan açmakta zorlandığım gözlerimi yorgunluk ve merakla Demir'e çevirdim, "Ne oluyor? Sen nasıl girdin eve? Niye ölmüşümde bulmuşsun gibi sarılıyorsun?" "Kızım ödümü kopardın öldüm öldüm dirildim sanki." Ne olduğuna anlam veremez gözlerle Demir'e baktım, "Ne olduğunu söyleyecek misin artık?" "Sen şimdi mesajda soğuk yanıt verdin, dünde iyi değildin telefonunda mesajın ardından kapandı aradım aradım ulaşamadım. Sitenin görevlisine ulaştım sana gelip bakması için ama adam kapıya geldi yarım saat zile bastı sen kapıyı açmadın bende koşa koşa geldim çilingirle sana bir şey oldu bir şey yaptın sandım korktum." Yüzümde umursamaz kırgın bir gülüşle, "Bir şeyim yok bebeğim iyiyim, yorulunca derin uyumuşum sadece korkmanı gerektirecek bir durum kalmadı." Ona arkamı dönerek yorganı üzerime çektim. Farkında olmadan tekrar gözyaşlarım akmaya başladığında bıkkınlıkla sadece ağlamamın durmasını bekleyerek kendimi serbest bıraktım.
Demir arkamdan uzanıp beni göğsüne çektiğinde gözyaşlarım hala durmadan akmaya devam etti. Ağlamam bittiğinde Demir beni oturttu ve tekrar gözlerimin içine baktı, bakmasın işte gözlerime. Dayanamayıp arkamı döndüğümde tekrar ağlamaya başladım. "Güzelim sana ne oluyor iyi misin? Neden dünden beri sürekli ağlıyorsun, hadi ne olduğunu anlatta sana yardımcı olayım o güzel gözlerin daha fazla yaş akıtmasın."
Küçük bir çocuk gibi omuzlarımı kaldırıp indirdim, "İstemiyorum bir şey, yardım etme, aksın gözyaşlarım ben alışkınım beni umursuyormuş gibi yapma." "Bebeğim ne umursuyormuş gibi yapması, gerçekten umrumda olmasa burda olur muyum sence?" "Olursun hepsi oldu burda ve sonra gittiler." "Arya neyden bahsettiğini gerçekten anlamıyorum, hadi sana yardımcı olmama izin ver." İsmimle hitap etmesi daha çok gözyaşlarımın dökülmesine sebep oldu.
Aryaydım ben, ne kimsenin güzeli, ne kimsenin temiz kızı, ne kimsenin birtanesi, ne de kimsenin dokunmaya kıyamadan sevdiğiydim ben, ben sadece kir pislik içindeki Aryaydım.
"Yalnız kalmak istiyorum, lütfen beni yalnız bırak. Ben kendi başımın çaresine bakarım hep baktım sen kendini yorma."
"Güzelim bu kendini yormak değil, tabii ki kendi başının çaresine bakabilirsin sen güçlüsün ama ben senin yanında olmak istiyorum, yükünü hafifletmeme izin ver."
