Arsız Doyumsuzluk (+18)

18.

Merhabalar Leydilerim 🤍

Çok fazla beklettim ve ona rağmen çok kısa bir bölümle karşınızdayım kusura bakmayın daha fazla bekletmek istemedim.

Hem gündelik yaşamımda çok yoğun dönemlerden geçiyorum hemde psikolojik olarak iyi durumda değilim. Biraz sizinle konuşsam bir şey olmaz. Kendimi dipte hissederken bu satırların arasında olmanın ve sizin yorumlarınızı okuyup sizlere cevap vermenin gülmemin bana çok iyi geldiğini fark etmem beni çok sevindirdi. Bu kitabı yazmaya başladığımda da kendimi oldukça çöküşte hissettiğim bir andaydım ve kendimi satırların kelimelerin arasına bırakmıştım ve iyi ki yapmışım ve iyi ki varsınız hep olmaya devam edin. 💝

Yıldızımı aydınlatmayı ve satıraralarında yorum yaparak beni mutlu etmeyi unutmayın.

🍷

"Sen bu kadar eminsen demek ki açık değilmiş."

"Benim emin olmamı sağlayan sensin."

"Sen gitmeye hemen hazır olduğun için emin olman içinde büyük şeylere gerek yok kendin inanıp emin olabilirsin."

Daha fazla dinlemeden çekip gitti.

🍷

Nazım Hikmet bir şiirinde; "Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim? Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim..."

Kendimi bu mısraların içerisinde görüyordum bir haftadır. Kimden gittim ben? Ben onda değilken ondan nasıl gidebilirdim? Ben yine benden gidip bende bitmiştim.

Ben ona uzak düşmüştüm. Uzağı hiç gidemeyeceğim bir yer gibi düşünürdüm. Meğer uzak bir yüreğin başka bir yüreğe varamadığı yermiş. Ben onun yüreğine de varamamıştım.

Hiçbir yere ait olamadığım gibi onun ne yüreğine nede yanına ait olabilmiştim. Ait olabilmek için çabalamıştım ama olamamıştım. Aitmişim gibi davranmıştım ama yine hiçbir yere ait olamayışım gün yüzüne çıkmıştı.

🍷

Üç haftadan fazla süredir Demir'den bir haberim yoktu. Ağrılarım dayanılacak duruma geldikten sonra işime geri dönmüştüm ve düşünmemeye çalışarak kendimi işlere yoğunlaştırmaya çalışıyordum. Fakat onu ne aklımdan silebiliyordum ne de kalbimin en içinden.

Ne yaptığını neler hissettiğini neler yapacağını çok merak ediyordum ama ona gitmemem gerektiğini onunda bana gelmesine izin vermemem gerektiğini biliyordum. Çünkü biz birbirimize ne gidebilirdik ne de birbirimizden gidebilirdik.

Şirket olarak yeni bir ortaklığa gireceğimiz söyleniyordu. Sağolsun babam beni en yakın evladı olarak gördüğü için her şeyi haber verirdi bende o yüzden şirket çalışanlarından duymuştum. Arayıp sorduğumda benim içinde iyi işler olacağını söyleyip toplantıda göreceğimi söylemişti. Toplantı yarındı ama ne toplantısı hangi şirket hiçbir bilgim yoktu.

İşlerimi bitirdikten sonra eve gitmek için şirketten çıktım. Eve geldiğimde Leydi hemen bacaklarımın etrafına dolanmıştı. Onu kucağıma alıp yukarı çıktım. Üzerime salaş bir omzu düşük olan beyaz bir tişört giydim. Altına da siyah bir şort giydim. Makyajımı temizleyip cilt bakımımı yaptım. Saçlarımı taradıktan sonra Leydiyi tekrar kucağıma alıp aşağı indim.

"Anne çok acıktı aşkım günler sonra beraber yemek hazırlayalım anneye gel."

Leydi akıllı bir şekilde kucağımda dururken mutfağa geçtim. Onu mutfak masasının üzerine bıraktım, toka almayı unuttuğum için masanın üzerinden almayı unuttuğum kalemle saçımı topladım.