ភូមិគ្រឹះ មីន
« អ្ហើយបង! ភូមិគ្រឹះយើងនេះ បងយកឆ្កែមកចិញ្ចឹមពីពេលណា ស្រេកលូថ្លង់ណាស់ » អ្នកស្រីផាកចេញឈរខាងក្រៅ អើតមើលឆ្កែវាមករោមពន្ធ័របងភូមិគ្រឹះខ្លួនយ៉ាងច្រើន ព្រុសផង លូផងរកដេក ពួនមិនបាន។
« ភូមិគ្រឹះយើងគ្មានសត្វចិញ្ចឹមទេ វាព្រុសតែវាទៅ អូនទៅខ្វល់ធ្វើ អ្វី? » លោកផាក ឆ្លើយទៅប្រពន្ធ ទាំងដៃកំពុងចុចកុំព្យូទ័រធ្វើ ការងាររបស់គាត់។ អ្នកស្រីជីយ៉ុនងាកមកសម្លក់ប្ដីបន្តិច មុននឹងងាក ទៅវិញ ក៏ប្រទាក់ឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់សន្និដ្ឋានមើលទៅប្រហែល វ័យរបស់ជីមីនយប់ស្មើរនេះហើយទៅអង្គុយលើដើមឈើក្រោយភូមិគ្រឹះយោលជើងដូចសប្បាយណាស់ចឹង
« ស្មើរនេះហើយ ក្មេងៗបម្រើមិនព្រមដេកទេហេស៎ បានមកអង្គុយលេងឲ្យឆ្កែព្រុសថ្លង់យ៉ាងនេះ » នាងជេរប្រទិចចុងមាត់
ខ្សឹបៗប្រឹងច្រឹបកន្ទុយភ្នែកសម្លឹងមើលទៅទីងងឹតនោះ ស្រាប់តែ ក្បាលក្មេងនោះបង្វិលបែរមកក្រោយប្រឡាក់សុទ្ធតែឈាម នាងបើកភ្នែកធំៗក្មេងនោះជាជីមីនទៅវិញ នាងស្អប់ក្មេងនេះដល់រវើវវាយទៅហើយ ភ្លាមនោះស្រាប់តែក្បាលក៏ដាច់ធ្លាក់ចុះធ្វើឲ្យនាង ស្រេកភ្លាត់សម្លេងដួលអុកគូទតែម្ដង។
« អ្ហាយយបង ខ្មោចៗៗ អូនឃើញខ្មោច គួរឲ្យខ្លាចណាស់បង អ្ហឹក ហឹក អូនឃើញជីមីនជាខ្មោច » នាងស្រេកខ្ញាំសក់ក្បាកព្រឺបះរោម ញ័រខ្លួនទទ្រើក លោកផាកក៏មករត់អោប។
« ឯណាៗ មិចបងមិនឃើញ អូនគិតអីតែផ្ដាសបែបនេះ » លោកផាករកមើលតាមដៃប្រពន្ធចង្អុរ លោកមិនឃើញអ្វីដូចជីយ៉ុននិយាយឡើយ។
« អូនឃើញច្បាស់ណាស់បង អ្ហឹកក ហឹក ជីមីនៗៗ » នាងអោបប្ដី ញ័រខ្លួន រូបភាពមុននេះដិតដានក្នុងខួរក្បាលនាងខ្លាំបំផុត។ លោកផាកក៏ទាញបង្អូចបិត រហ័សលើកនាងមកគេងលើពូក។
« កុំខ្លាចៗ បងនៅទីនេះហើយ វាមិនមែនជាការពិតទេ អូនស្រម៉ៃ ច្រើនពេកហើយ កុំយំ! » លោកផាកអោបនាង ទាំងនឹកគិតសម្ដី នាងមុននេះទាំងហួសចិត្ត និយាយផ្ដេសផ្ដាសទៅរួច។
——————
ដោយសារតែសម្លេងរញ៉េរញ៉ៃខុសប្លែករាល់ដង រាងក្រាស់រើបម្រាស់ខ្លួនគេងមិនលក់ ងាកមកមើលខេលហ្វានាងគេងលក់ទៅហើយ នាយក្រោកអង្គុយដកដង្ហើមធំមិនស្ងប់ក្នុងចិត្តចេះតែនឹកមុខមុខតូចច្រឡឹងដែលខ្លួនធ្លាប់ប៉ះពាល់ ខួរក្បាលគេវិលវល់គិត ដល់តែជីមីនរហូត នាយក៏ចាកចេញពីបន្ទប់ចុះមកខាងក្រោមរក ទឹកញុំាតែម្ដង។ ចេញមកដល់ខាងក្រៅ គេក៏ប្រទាក់នឹងរាងតូចចុះ ទៅខាងក្រោមដូចគ្នា តែជីមីនហាក់មិនបានឃើញរាងក្រាស់ឡើយ
YOU ARE READING
•Born is Dark• (ចប់)
Short Storyភូមិគ្រឹះធំមហាសាល ពោពេញដោយរឿងកម្មពារ ជាប់ច្រវ៉ាក់គុំនុំបណ្ដាសារមិនអាចដោះរួចគ្រប់ៗជាតិ ចេញពីកំណើតដ៏ខ្មៅងងឹត របស់ ផាក ជីមីន តួអង្គ: YOONMIN ប្រភេទរឿង: Short Story លក្ខណៈ : អាថ៍កំបាំងនៃអាគម អំពើរ ភិនិហា និពន្ធដោយ: រ៉ូសា
