Zonder Hoop (One Direction fanfiction Dutch)

Hoofdstuk 17: antwoorden deel 2

Myley’s POV;

 Ik was nerveus. Ik was heel erg nerveus. In de paar seconden dat Edward nadacht over wat hij vond van die Back-up, en of hij me geloofde.

Ik had hem net verteld wat de back-up was. En ik wist helemaal niet zeker of hij me geloofde. Lucia en Nancy wisten beide niets van de back-up en hadden me nogal vreemd aangestaard. Vooral Lucia.

Het hing ervan af of hij me geloofde. En als hij dat deed, dan was het de vraag nog maar of hij mijn vragen ging antwoorden.

Hij grijnsde en keek me aan.

‘Smart girl,’ Zei hij

‘So what do you want to know?’

‘You believe me?’ vroeg ik.

‘Yeah, seems pretty believable to me,’ Hij haalde zijn schouders op, tilde een stoel van de vloer die hij eerder op de grond had gegooid en ging zitten. ‘And I totaly understand why you want to know answers,’  voegde hij eraan toe.

Had ik het nou mis of begon onze harde Edward ineens zacht te worden? Wat was hier aan de hand?

‘Why are you going to tell me then?’ vroeg ik. Ik zocht naar andere antwoorden dan dat hij dacht dat mijn backup er echt was, en dat hij zich in mij kon verplaatsen. Dat totaal niet Edward-achtig dus moest het wel wat anders zijn.

‘Well, I know I’ve got the police hot on my heels. They almost had me the other day. And I get my money soon enough,’ Hij grijnsde terwijl hij aan het geld dacht. ‘But what do you want to know?’

‘You give up?’ vroeg Nancy er doorheen.

‘Well.. yes,’ Edward wende zich weer tot mij.

‘Start with the beginning of all this,’ gromde ik. Ik probeerde mijn blijdschap te verbergen terwijl ik tegenover hem ging zitten, en Lucia naast Nancy ging zitten op het bed. Alle ogen waren nu op Edward gericht.

‘Well, I First kidnapped you for fun. You bumped in me so sweetly, I immediately thought that I had to take you. I wondered why you weren’t screaming or anything, but I settled down with it. It was annoying that you weren’t talking to me when I tried to get to know you better,’ Begon hij. En hij keek me boos aan.

‘Oh and now you demand an explanation?’ vroeg ik, en Edward knikte terwijl hij achterover ging leunen op zijn stoel.

‘Well… I partly have to thank you. I’ve never been able to speak, not until I escaped from you. I fell, and suddenly I could make noises. You see. I was born with broken vocals and half of my toung. But that healed when I fell,’ Ik moest hem eigenlijk ook bedanken voor het bij elkaar brengen van Louis en mij en Nancy en Liam, maar hij bleef Edward en die kon je nooit vertrouwen.

Edward knikte.  ‘I see,’

Ik gebaarde hem om verder te gaan met zijn verhaal.

‘So I got cought by that crap of a police corps. As you know I escaped, and I left the warning just to fear you and that stupid boyband of yours. I wasn’t planning anything at first,’

‘Then why did you chase us?’ vroeg Nancy.

‘Let me speak,’ gromde Edward.

Ik gaf hem een waarschuwende blik, maar hij keek boos naar Nancy die hem gebaarde kalm te blijven.

‘I got a call. A strange rich boy told me that if I chased you and got you I would get some money. If I got some of your little friends I would get also some money, but less,’

‘Ah money,’ mompelde Lucia.

‘So I got your little Nancy, and planned on getting you. But unfortunately you’re one of those bitches that is to smart to get caught,’ gromde hij gefrustreerd.