Zonder Hoop (One Direction fanfiction Dutch)

Hoofdstuk 26: Louis verliest zijn beheersing

Nancy's POV:

Het was koud buiten. De Londonse wind ging overal tussen door. Kieren en deuren die open gingen omdat er iemand doorheen moest. Door alle kleren, en hij sneed in je huid. Liam echter hield me voor het grootste gedeelte warm, omdat hij naast me op de bank zat, met de anderen om ons heen. 

Ik was naar London gegaan toen Myley verdween, en was gister aangekomen. Harry had Louis mee genomen om een dagje afleiding te zoeken, en in de tussen tijd gaf hij ons alle ruimte om te bedenken wat we met Louis moesten doen.

Myley was weg, en daar kon hij niet tegen. De wallen onder zijn ogen waren groot, en hij was abnormaal bleek. Zelfs de fans hadden dit gezien, en die vroegen zich ook af wat er in 's hemelsnaam aan de hand was.

Liam had een arm om me heen geslagen, en me stevig tegen hem aan getrokken. Alsof hij bang was dat ik ook zou verdwijnen. Ik was in ieder geval niet van plan te verdwijnen.

'So..' Begon Zayn, die ondertussen ook op de hoogte was gesteld. Zijn extra slaap had hem goed gedaan, maar hij was zeker niet vrolijk toen hij merkte dat hij iets belangrijks gemist had.

'We have to calm him down,' zei Liam. Ik knikte instemmend.

'But how?' vroeg Niall, die een zak chips gepakt had.

'I don't know yet,' zuchtte Liam.

'Myley has to come back,' mompelde ik.

'That's what we all want Nancy,' Liam glimlachte naar me, maar het was een trieste glimlach. Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd, en ik glimlachte terug.

'I know Liam,' fluisterde ik zacht.

'Louis can't take it. We have to distract him. Why don't we give him something else to do?' vroeg Zayn.

'But what? Do we have something that has to be done? I can't think of anything,' zei Niall.

'Me neither,'

Het bleef een tijdje stil, en we dachten allemaal over iets na, wat Louis als afleiding zou kunnen doen.

'We can send him home. Maybe that'll do him good,' zei ik na een poosje, toen ik het had opgegeven om afleiding voor hem te zoeken.

'Yeah, back to his mom and sisters. I think it would,' zei Niall glimlachend.

 'Now, let's hope he'll appreciate,' zei Liam.

'What do you mean?' vroeg ik.

'Well, maybe he thinks we want to get rid of him,'

'You've always been good at thinking about 'What if's'. But now's not the time Li,' grijnsde Zayn.

'Sorry. Guess we'll send him homewards then?' vroeg Liam.

'Yeah,'

'And if it doesn't help?'

'Then we can think about anything else later,' zei Zayn, en we knikten instemmend. 

Op dat moment ging zijn telefoon.

***

Myley's POV:

'But before I am going to do something with you, i'm goind to get rid of that dog of yours. She wouldn't be silent, and her cries irritate me,'

Ik bewoog mezelf niet. Jeffrey had het op mij gemunt, niet op Resa. Hij wilde mijn zwakte leren kennen. Hij wilde me geestelijk laten breken. Zo'n vermoeden had ik dan.

'And what are you going to do with the dog?' Het was moeilijk om haar niet Resa te noemen. Om haar niet een wolf te noemen. Om hem niet de mond te snoeren en te roepen dat hij zijn mond dicht moest houden.