BEYAZ TOPRAK

22.BÖLÜM

Ne olduğunu anlamak için ona döndüğümde elini yüzüme uzatıp hafifçe değdirdikten sonra geri çekti. Kan bulaşan parmağını hızlıca torpidodan aldığı ıslak mendille silip

''Bu ne şimdi? '' burnum kanıyordu. Başımı iki yana sallayıp ıslak mendille kan olan yerleri temizleyip

''Stresten olmuştur, daha önce de olmuştu hatırlıyorsan '' Arabayı çalıştırıp Aytaçı aradığında sinirle ona bakıp aramayı sonlandırdım.

''İstemiyorum bir şey eve geçip dinlenirsem yeter ''

''Aytaçla aranızda bilmediğim bir şey mi oldu? ''

''Esmayla olan şeyden sonra tavrı çok değişti bana karşı. Bir de onunla uğraşmak istemiyorum ''

''Ne gibi bir tavır ''

''Ne bileyim geçen gün atıştık bana olan yaklaşımı eskisi gibi değil ''

''Aytaç hariç diğerlerine mesaj at benim evde toplansınlar, Gizem de dahil '' başımı sallayıp telefonumu elime aldığımda sırasıyla hepsine mesaj atıp arkama yaslandım tekrar.

Eve ulaştığımızda çok geçmeden herkes bizde toplanmıştı. Ben üzerimdeki kabandan kurtulmuş olmanın verdiği rahatlıkla bedenimi koltuğa atarken Ateş yukarı çıkmış hala da inmemişti.

Ali yanıma oturup

''Niye çağırdı bizi bir şey mi oldu? ''

''Bilmiyorum ki bana söylediğini yaptım sadece ''

''Aytaç niye yok ''

''Galiba onunla ilgili ''

''Erken çıktı foyası desene '' şaşkınca ona baktığımda

''Değiştiğini sadece sen farketmedin demek güzellik ''

''Size karşı da mı değişti tavrı? ''

''Ya sikerim onu da tavrını da sana atar gider yapıp duruyor en sonunda dayanamayacak birimiz olan o zaman olacak '' Barış öfkeyle konuştuğunda Ege de yerinde rahatsızca kıpırdanıp Gizeme döndü.

''Hastaneye veya okula da gelmiyor demi bir aydır ''

''Aynen hiç görmüyorum, birkaç defa çağırmak zorunda kaldım aradığımda hep azarlayıp kapattı. Galiba ahdarlarla arasını düzeltti. Başka bir şey gelmiyor aklıma '' Tam konuşacağım sıra odaya giren Ateşle herkes sus pus olmuştu. Elindeki tableti masanın üzerine bırakıp

''İzleyin sırayla '' dediğinde çoktan yanıma oturmuştu. İzleyen ağızlarının içinde bir şeyler mırıldanıyordu. Gizem ağzı kocaman açılmış

''İnanmıyorum bunu nasıl yapar? Biz hiç mi tanıyamadık onca sene'' Sonunda tablet bana ulaştığında videoyu izlemeye başladım. Ahdarların ortaya çıktığı ilk andan beri başımıza ne geldiyse hepsinin içinde Aytaç vardı. Yarış günü Egenin rahatsız olmasına bile o sebep olmuştu. Gizemin hastanede yaptığı küçük şeyleri kurtarılamayacak boyuta ulaştıran da oydu. Hayretle Ateşe döndüğümde

''Kararı size bırakıyorum ne yapacaksınız bir an önce yapın'' Ali derin bir nefes alıp

''Belli değil mi? '' Ateş rahatça arkasına yaslanıp

''Sizlere bıraktım.'' Sinirle ona bakıp

''Öldürmeyin mi diyorsun? ''

''Sen öldürmeyi mi düşündün'' onlardan bakışlarımı kaçırıp

''İhanetin affı olmaz. Bir kere affedersen bu  defa öldürüp atmakla kalmaz gömerde '' Fazla dramatize ettiğimin farkındaydım ama bana göre doğru olan buydu. İkinci şansın her zaman kötülük getireceğine inanmışımdır.