Ölümcül oyun "Kaçış"

oyun bitti

"Ölümcül bir kaçış oyununa koç, öyle çok önemli bir şey."

Bunu söylediğimde hepimiz gülmeye başladık, komik olduğu için değil. içinde bulunduğumuz durum sinirimizi bozduğu için 'di.

"Neyse evlat ben gelirken polis arkadaşlarla konuştum, şimdi siz eve gidin yarın ifade vermek için karakola çağırıcaklar zaten sizi."

"Sen gelmiyor musun koç?"

"Ben bir süre daha burda kalıp ne olduğunu anlamaya çalışacağım."

"Tamam koç"

Elime verdiği arabamın anahtarını almış arkamı dönüp diğerlerinin yanına doğru gidecektim ki tekrar koç seslendi. Hem de adım la. Ciddi bir şeyler söyleyeceği belliydi.

"San!"

"Evet koç?"

"Neden burda olduğunu büşünüp duymuşsundur sen, bir cevap bulabildin mı?"

"Hayır koç, bulamadım."

"Lee jong man ı hatırlıyor musun, maça çıkmıştınız sen kazanmıştın. Kaybetmeyi hazmedemediği için  ertesi gün intahar ettiği duyulmuştu."

"Hatırlıyorum."

"O bu oyunu düzenleyen kişinin oğluymuş. Senin burda olma sebebin belli ki bu. Diğerlerinin ki ne bilmiyorum."

Hiçbir şey diyemedim, ne diyebilirdim ki birkaç yıl önce çıktığm bir maçtı ama daha dün gibi hatırlıyorum. Oldukça zor bir maç olmuştu ama yine de kazanmıştım, Ertesi gün intihar haberi geldiğinde gerçekten üzülmüştüm. Böyle bir şey olsun istemezdim.
koç omzuma iki kez vurmuş, o sırada yanımıza bir polis geldi. Herkesi başına toplamış ardından şimdi eve gidebileceğimizi yarın saat 10 da ifade vermek icin mutlaka karakola gelmemiz gerektiğini söyledi.
Koç polisler ile geri döneceğini ve diğer eşyalarımızın da arabada olduğu söyledi.

"Hadi arabaya o zaman."

şöför koltuğundaki yerimi aldığımda yanıma woo oturdu.
arkaya ise dördü oturmuş ardından arabayı çalıştırdım.

"Chan sizin adresi söylesene."

"Eve kadar bırakmaya gerek yok abi, boşa zahmet etme şehir merkezinde bir yere bırak yeter."

"olmaz olmaz, Hadi söyle sen Woo sen de navigasyona girsene."

Chan söyleniş Woo adresi navigasyona girmişti.

"Ya numaralarınızı versenize bir grup kurayım kritik yapacaktık ya hani onun için buluşuruz daha sonra da hem. Ben sevdim bu grubu"

"Verelim"

Herkes sırasıyla numarasını söylemiş sehun grubu oluşturmuştu.

"Adı ne grubun?"

"ölümcül oyun dan kaçanlar."

"vay be çok iyiymiş."

Bu konuşma da bittikten sonra woo başını bana doğru çevirerek konuştu.

"Şarkı açabilir miyim?"

"Tabii."

Telefonum aarabayabağli olduğu için şifresini açıp woo ya doğru uzattım.

"istediğini acabilirsin."

Bir süre şarkılar arasında gezmiş sonra ilk söylediği şarkıyı açtı.

"Bu şarkıyı gerçekten çok seviyorum."

Arka taraftan uyuklama sesleri gelmeye başladığında Şarkı nın sesini biraz kıstı.
Yol boyunca birkaç şarkı dinlemiş ardından yolda bir yerde durmuş, marketten birkaç yiyecek alarak tekrar arabaya bindik.
Aldıklarımızı yemeye başladığında her kenfi ağzına attığı lokmadan sonra sen araba sürüyorsun kendin yiyemezsin diyerek ba a da bir şeyler yedirdi.
Garip bir histi.
Konuma geldigimizde uyuyan chan ı uyandırdım.