🔥عرفان🔥
خواست دوباره بهم بتوپه که با صدای حسین به سمتش برگشت.
حسین خیلی معصومانه لبخندی زد و گفت:
سلام...عارفه خانم...
عارفه یه آن آروم شد.
لبخند پت و پهنی زد و با انگشت نشونش داد و گفت:
معشوقه ی زیبات؟!
خندیدم و سری تکون دادم که حسین با خجالت نگاهم کرد.
عارفه یهو دویید سمتش و محکم بغلش کرد و گفت:
ووییی چقدر جیگری تووو...این عرفان لامصب شعور نداره اما سلیقه اش از ماله منم بهتره...اصلا اوففف...
حسین با نگاهش تمنا میکرد کمکش کنم.
با خنده رفتم سمتشون و بزور عارفه رو ازش جدا کردم و گفتم:
خیله خب بابا خوردیش...گل پسرم آب شد از خجالت...
حسین رو توی بغلم گرفتم و گفتم:
خب حالا چیکار میکنی میری هفته بعد بیای؟!
چشم غره ای رفت و گفت:
نخیر شما میری بیرون و منتظر هفته بعد میمونی!
آهی کشیدم و گفت:
خب ما که کاری بهتون نداریم...میریم اصلا ویلای حیاط پشتی...خوبه!
کیفظ رو پرت کرد روی مبل و گفت:
خیله خب هر کاری میکنی بکن اما جلوی چشم دوست هام آفتابی نشو...اونا فکر میکنن بپای منی و من اصلا این رو نمیخوام!
اخمی کردم و گفتم:
گفته باشم ها عارفه اگه بخوای یه غلط اضافی بکنی به این فکر نمیکنم چقدر اختلاف سنی داریم...
هولم داد و گفت:
بیا برو بچه...تو هنوز دهنت بوی سیر میده برای این لات بازی ها!
بعد شروع کرد به ادای من رو درآوردن که حرصی دست حسین رو گرفتم و بعد جمع کردن وسایلمون رفتیم سمت ویلای حیاط پشتی.
