អូនជាមនុស្សចុងក្រោយ

ភាគ១២«បង្កើតមិត្តភាព»

ក្រាក~

ទ្វារបើកបង្ហាញឲ្យឃើញមនុស្សឡើង8នាក់ចូលមកណែណែនពេទ្យវើយ៎ ហើយទឹកមុខគេក៏រាងស្រស់បស់ជាងមុខទាំងអស់ហើយញញឹមគ្រប់គ្នា

"P'dunk p'phuphu"និយាយទាំងញ័រមាត់គេចង់យំទៀតហើយ ឯជេមក៏យល់ស្ថានការណ៍ដើរទៅខាងម្តាយរបស់ខ្លួនហើយយកដៃទៅក្រសោបស្មារម្តាយយ៉ាងកក់ក្តៅ

"កុំយំឲ្យបងយំឆ្អែតហើយ"phuwinយកដៃជូតទឹកភ្នែកប្អូនដែរជិតនិងស្រក់មើលលើថ្ពាល់ បើDunkវិញទៅចាប់ដៃអង្អែលប្អូនស្រាលថ្នម

"នៅឈឺទៀតអត់??"Joong

"នៅជើងឈឺ ដើរអត់បានឡើងមួយខែ"fourthនិយាយពេបឡើងគួរឲ្យស្រឡាញ់ តែក៏រាងអាណិតដែរគ្នាដើរមិនកើត។

"កុំគួរឲ្យស្រឡាញ់ពេកអី បងខ្នាញ់"pond

"ជួយមិនបាន!!"

"លោកស្រីលោកប្រុសអត់មកឱបខ្ញុំទេឬ??"គេនិយាយហើយឱនមុខអត់ចិត្ត មានអារម្មណ៍ថារាងតួចឡូវក្មេងតូច

"ឱបតា៎ស"ពួកគាត់ក៏ចូលទៅឱបរាងតូចទាំងក្នាញ់កុំតែគេឈឺ បើមិនឈឺក្រញិចឲ្យយំម្តង។

"កូនឃ្លានអត់"

"ឆ្អែតហើយម៉ាក់ជេមបង្ខំឲ្យកូនញុាំរហូត បើមិនញុាំទេរអ៊ូណាស់"មុខក៏សម្លក់ទៅកាន់សង្សារ។គេមិនអង្គុយនិយាយចេះចុះ ខ្លួនឯងឈឺសោះមិចក៏ពិបាកក្នុងការញុាំម្លេសអាសូរបែកមាត់ទៅមិនថាទេ តែឈឺជើងសោះ បើមិនញុាំមានកម្លាំងមកពីណា អត់ចង់ជាទេ។

"អា៎!!គ្រាន់តែចង់ឲ្យញុាំសោះ"

"យ៉ាងមិចតមាត់??ជឿទេថាអូននិងហក់ទៅទះបង??"គេខាំមាត់ទៅកាន់ជេមដោយភាពខឹងឡូវមាត់សម្បើមណាស់កាត់តាមណាគេចេះ??

"បងគ្រាន់តែនិយាយប្រកែក"Gemini

"មិនបាន!!"រាងតូចស្រែកផ្អើលពេញពេទ្យ ឯចាស់នៅក្នុងបន្ទប់នេះផ្អើលជាខ្លាំងនេះឈឺហើយមានកម្លាំងស្រែកទៀត

"បងសុំទោស"Geminiនិយាយស្រទន់ផ្អែម

"បានបាន ជេមឲ្យប្អូនសម្រាកទៅហើយទៅក្រៅនិយាយជាមួយប៉ា"លោកប្រុស

"បាទ ប៉ា"Gemini

"ម៉ាក់ទៅវិញអត់??"phuwinគេកំពុងឈ្លោះគ្នាជាមួយpondចឹងមិនចង់នៅឃើញមុខទេ គេស្អប់