1. bolüm

426 16 11
                                    

GEÇMİŞ ZAMAN, DOĞU TÜRKİSTAN


“Derler'ki kendini ait hissettiğin yer senin yuvandır


Başlama Tarihi: 03.03.24

... "Türkiyede'ki insanlar çok sıcak kanlılar yavrum.Onlar dinlerini hür bir şekilde yaşıyorlar . Her yeri böyle sanma kızım. Bir gün bizde hür bir insan olacağız" dedi. Büyük bir istekle Gülbahar.

"Anne Tüykiye neyede peki? " diye sordu minik Luna. Annesinin kucağında yatarken.

Annesi, "bizden çok uzakta ama bize çok yakın olan insanların yaşadığı bir devlet kızım."

"Peki biy gün oyaya gidey miyiz anne?" gözlerinde'ki derin heyecanla annesinin cevabını bekledi.

Gülbahar, derin bir iç çekti. Gözleri dolmasına rağmen buruk bir gülümseme ile kızına, "Umarım bir gün bu özlem biter bebeğim" daldığı uzaklıktan kızına döndü ama kızı çoktan uykuya dalmıştı.

Kocası işten yorgun ve sıkıntılı bir şekilde eve girdi karısını görünce yüzünde bir gülümseme oluştu ve karısına sarıldı kokusunu içine çekerken "beni bu yegane hayatta ayakta tutan tek şeysiniz" dedi.

Gülbahar kocasının sarılışına daha sıkı karşılık vererek "Sorun ne canım?" Dedi.

Kocası sıkıntılı bir nefes verip "bugün büyük planın ilk adımını attık" dedi karısının elinden tutup koltuğa dogru çekiştirerek "korkum kendim için değil bu işin sonun da size bişey olmasından korkuyorum"

Kocasının dediklerine hafif bir tebessümle "zaten böyle'de yaşadığımız söylenemez. Benim en büyük endişem kızımız, Abdullah. Onun için de Türk askerlerine güvenim sonsuz onlar onu koruyacaktır. Degil mi?" "öyle tabi endişen olmasın hem Tuğrul var biliyorsun zamanı geldiğinde o yanına alacak" dedi.
ve bu konuda burada kapandı gitti...

                          *****

Güne, Luna'nın şakaları ile başlandı. Minik adımlar ile Koşarak anne baba'sının odası'nın, kapısını ses çıkarmamaya dikkat ederek kapıyı açtı. Ve yine sessizce babasına ilerledi  elinde ki bir bardak suyu babasının yüzüne boşaltıp, gülerek geriye kaçtı. Küfürler mırıldanarak yerinden sıçrayan Abdullah kızının suratına yine mi der gibi baktı.

Karısının ve kızının kahkahsına oda güldü. Sonra yapmacık bir sinirle "Buraya gel kızıl felaket" deyip hızla kızını yatağa çekti. Yüzündeki gülücükle kızına "Şimdi ceza vakti" deyip yeni çıkmaya başlamış sakalını kızının yüzüne sürtmeye başladı.

Kahkaha'larla kıvranan Luna "Huylanıyoyum yapma baba" dedi kahkahasının arasında. "Bende her sabah korkunç şakalarından huylanıyorum onu napıcaz?" dedi.

Luna babası'nın kucağında bitkin ve terlemiş halde odadan çıkıp mutfağa dogru gitmeye başladılar.

Mutfakta kahvaltı hazırlayan Gülbahar'ı yanağından önce Abdullah öptü. Sonra Luna öpüp, masaya oturdular.

Kahvaltıdan sonra Abdullah ve Gülbahar hazırlanıp, işe çıkmak için bakıcıları'nın gelmesini bekliyorlardı.
Abdullah asker formasını düzeltirken Gülbahar'a "Hayatım dikkat çekicek kelimeler söylememeye dikkat et. Unutma dışarıda birer komünist bireyleriz."

Düşler Kapanı Where stories live. Discover now