3. bölüm

113 11 4
                                    

GEÇMİŞ ZAMAN, TÜRKİYE

"Birine dokunmadan, görmeden, bilmeden,'de sevebilirsin. Çünkü sevmek akıl işi değil kalp işidir."

"Küçüktüm, ve seni sevmenin ne demek olduğunu bilmeden sevdi kalbim. Bilmez mi sahibini?"

~Luna'nın urasına~

"Göktuuuğ! ses etmeyi kes. Bir kere daha hata yaparsan seni döverim olum."

"Ne yapayım? senin tuzun kuru tabi. Yakalanınca o zekânı kullanıp, yırtıyorsun ben ne yapayım? tedirginim işte yakalanırsak babam keser bu sefer. Zaten dünkü amcama yaptığım su şakası duruyor onun üzerine bu eklenirse ben biterim."

"Sus Göktuğ. Planı, bidaha anlatıyorum dinle. Sen babamın kapısını aç. Uyanırsa, çok kötü bir rüya gördüm deyip biraz azar yer çıkarsın. Ama uyanmazsa derin uykuda demek sessizce bilgisayarı alıp çıkarız tamam mı?"

"Kafa salladı ve "O zekan kafana ağırlık yapıyor mu kardeşim? çok bilgi kafanı ağırlaştırıyor mu?" Ciddi ciddi bu soruyu sormuştu Göktuğ.

Bıkkınlıkla burnunu tutan Pusat Uras, "Senin zekan sana hafiflik yapıyorsa benimki de ağırlık yapıyor kardeşim."

"Hadi git artık" dedi. Pusat Uras Göktuğ'a. Ölüme gidiyormuş gibi dram yapan göktuğ, son veda'imiş gibi arkasına hüzünle bakıp, kapıya doğru yaklaştı. Kapıyı açmadan önce ise bildiği tüm duayı edip gözünü kapatıp sert bir şekilde kapıyı açtı.

Babası sese, panik ile elini yastığının altına koyup silahını çıkardı. Göktuğ silahı görünce ellerini havaya kaldırdı "Baba ben çok korktum hatta altıma yapacaktım izin ver yanında yatayım" dedi panikle korkudan gözlerinin dolması ise oyun için nokta atış oldu.
Bu çocuğun zekası zorda kalınca ortaya çıkıyordu.

Duvar arkasında duran Pusat Uras zaferle sırıttı. "İşte benim kardeşim" diye mırıldandı.

Tuğrul, rahatlamış bir nefes verdi sonra oğluna "Eşek kadar oldun hâlâ korkay musun? Kardeşunin yanuna git onunla yat."

Göktuğ hemen "İtiraz ederek baba o kimseyle yatamıyor. Biliyorsun kavga eder benimle yanına yatayım nolur"

Tuğrul bıkkınlıkla nefes verip"gel ula ama bu son olsun" Göktuğ gülerek, kapıyı bilerek yılık bırakıp gitti babasının yanına.

15 dakika kadar kapı arkasında bekleyen Pusat Uras içeriye girmek için atak yaptı nefesini tuttu ve kapıyı açtı.

Gerginlik'le aralık kapıdan sürünerek içeri girdi kafasını kaldırıp'da baktığın'da manzara karşısında gülmemek için ağzını kapattı. Tuğrul sanki bir yastıkmış gibi bacağını ve kolunu oğlunun üzerine atmış sanırım Göktuğ ağırlıktan bayıldı diye düşündü Pusat Uras.

Bilgisayarı alıp çıkarken Tuğrul "Noluyor lan gece gece hepinize" diye bağırdı Pusat Uras panikle bilgisayarı düşer gibi yapıp kapı arkasına attı.

Sonra babasına dönüp, "Baba ben kâbus gördüm de yine Göktuğu'da göremeyince, gelip bakayım dedim çıkıyordum zaten."

Tuğrul, "Bu evi yarın ilk işim okutmak olucak." Diye sitem etti. Sonra oğluna, "Gel buraya bizimle yat."

Pusat Uras panikle itiraz ederek "Olmaz baba ben Göktuğ'u alıp kendi odamızda yatalım."

Düşler Kapanı Место, где живут истории. Откройте их для себя