ဖွင့်ဟဝန်ခံခြင်း [ ဘာသာပြန် ]

Chapter 94 ( Ending)

သြဂုတ်လ ၊ ​နွေလယ်​ခေါင်ရာသီဥတုတွင် ​ကျေးငှက်တွန်ကျူးသံတို့သည် မြူးထူးလို့။

ကျိုးကျင်းဇယ် နှင့် ရွှီ​ဆွေနှစ်ဦးစလုံးသည် အထက်တန်း​ကျောင်းကြီး၏ နှစ်ရာပြည့်အခမ်းအနားဖိတ်ကြားလွှာများ လက်ခံရရှိခဲ့ပြီး 'ထျန်းကျိ'အထက်တန်း​ကျောင်း၏နာမည်ကြီးပုဂ္ဂိုလ်များအ​နေဖြင့် ပါဝင်တက်​ရောက်​ပေးရမည်ဖြစ်သည်။

ရာသီဥတုပူအိုက်လွန်းသည့် သည်တစ်​နေ့တွင် ကျိုးကျင်းဇယ်နှင့်ရွှီ​ဆွေတို့ အထက်တန်း​ကျောင်း​တော်ကြီးဆီသို့ တဖန်ပြန်​ရောက်လာခဲ့ကြသည်။

​ကျောင်းတံခါး​ပေါက်ဝဆီသို့​ရောက်လျှင် အစိမ်းနှင့်အဖြူစပ်ကျောင်းဝတ်စုံများကိုဝတ်ထားသည့် ​ကျောင်းသား​ကျောင်းသူတို့ဟာ စက်ဘီးဘဲလ်သံတညံညံဖြင့် သူတို့နှစ်ဦး​ဘေးမှ ဖြတ်သွားကြသည်ကတစ်မျိုး ၊ ဘတ်စကတ်​ဘောကွင်းထဲတွင် ဂျာစီဝတ်ထားသည့်​ကျောင်းသားများက အ​ရှေ့အ​နောက်​ပြေးလွှား​နေကြသည်ကတစ်မျိုး နှင့် ရုတ်တရက်ဆိုသလို အထက်တန်း​ကျောင်းသားအရွယ်သို့ပြန်​ရောက်သွားသကဲ့သို့ပင် ခံစားမိလိုက်ရသည်။

ကျိုးကျင်းဇယ်နှင့်ရွှီ​ဆွေသည် ​ဘေးချင်းကပ်ရပ်​လျှောက်လာခဲ့ကြပြီး ကျိုးကျင်းဇယ်က လက်တစ်ဖက်ကို​မြှောက်၍ ​ခေါင်းအထက်ဆီမှသစ်ရွက်များကိုလှမ်းထိရင်း ​လျှောက်လမ်း​ဘေးတွင်စာကြည့်​နေကြသည့်​ကျောင်းသားများဘက်သို့ တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ကာ မျက်ခုံးပင့်ပင့်ဖြင့်စကားဆိုလာ၏။

"​နွေရာသီပိတ်ရက်မှာလည်း အတန်းတက်ရတာပဲလား"

ရွှီ​ဆွေက ပြုံးလိုက်ရင်း ;

"သင်ခန်းစာ​တွေကိုပြန်​နွေးတာ​လေ...နင် ​မေ့သွားတာလား ၊ ငါတို့တုန်းကလည်း ဒီလိုပဲ​ကျောင်းတက်ခဲ့ရတာ​လေ"

သခင်​လေးက ခနဲ့သလိုနှင့်မှတ်ချက်ပြုလာ၏။

"ကျစ်..ဆိုးရွားလိုက်တာ"

​ကျောင်း​တော်ကြီး၏နှစ်ရာပြည့်အခမ်းအနားမှာ ​ဟောခန်းမကြီးထဲတွင် ကျင်းပပြု​နေခြင်းဖြစ်ပြီး ကျိုးကျင်းဇယ်နှင့်ရွှီ​ဆွေတို့​ရောက်လာသည့်အချိန်တွင် စတိတ်စင်​​ပေါ်၌ ​ဖျော်​ဖြေမှုစတင်​နေပြီဖြစ်သည်။ သူတို့အား ထိန်း​ကျောင်းစာသင်ပြ​ပေးခဲ့သည့် အတန်းပိုင်ဆရာမသည်လည်း ဟိုအရင်ကဆံပင်ပုံစံ ၊ ​အေးချမ်းသည့်အပြုံးပိုင်ရှင်အဖြစ် ရှိ​နေဆဲပင်။