SAKIZ | +18 |

1. Bölüm: Sakız

Başlama tarihinizi yazar mısınız?
Yıldızcıklar ve yorumlarda buluşmayı unutmayalım... <3

| SAKIZ |

-1. Bölüm: Sakız-

"Tesadüfün hakkı ikidir."

~~~

Gece ikiydi, anahtarımı trençkotumun cebine koyup daire kapımı çektim. Ayakkabılarımı giyerken saçlarımı gelişi güzel topladım ve üzerimdeki trençkotun kemerini beni boğmayacak şekilde bağladım.

Ön caddede bulunan benzinliğe gidiyordum. Belli dönemlerimde fazlasıyla paketli gıda ve sakız aşeriyordum. Aşermek biz kadınların hayatı boyunca maruz kalacağı bir istekti sanırım.

Farklı bir huyumdu sakız aşermek, çocukluktan kalan, Rabia annemin kazandırdığı çoğu alışkanlık gibi.

Trençkotumun önünün açılmamasına dikkat ederek hızlıca benzinliğe girdim, birkaç kişi vardı. Kasada her zamanki gibi Asım Abi vardı. Beni her ayın başı, bu saatlerde görmeye alışkındı. Benim için de rutin olmuştu, öncesinde almak yerine bu saatlerde gelirdim.

Alışverişimi yaptıktan sonra çıkışa yöneldim. Site girişine iki sokak vardı, yürüdüğüm yollarda her zaman ışıklandırma olurdu ama bu gece bir sorun olmalıydı, sokak lambaları yanmıyordu.

Karanlığı sevmezdim.

Tek yaşasam da karanlıktan nefret eder, her zaman gece lambalarımı açık tutardım evimde.

Sakız paketimden bir sakız çıkararak huzursuzluğumu bir kenara attım, umursamamak en iyi yaptığım işti. Rabia annem her zaman yararıma olacak şeyleri aşılamıştı bana.

Yine de etrafıma bakındım, yürürken bir köpekle karşılaşmayı umuyordum içten içe. Buradaki köpekler, kediler onları her zaman beslediğim ve sevdiğim için kokumu tanıyorlar ve bazen bana siteye kadar eşlik ediyorlardı.

Yalnız olmaktan korkmasam da onlarla yürümek keyifli oluyordu.

Yan taraftaki çöp konteynerini koklayan bir köpek gördüm, bu kahverengi lekesi olan oğlana benziyordu. Genelde onunla karşılaşırdım. Seslendiğimde buraya doğru dönmüştü, dizlerim üzerine oturacakken bir anda ağzıma kapanan bez parçasını beklemiyordum.

Ne olduğunu anlamaya fırsatım olmadan geriye doğru çekildim, aynı zamanda seslendiğim köpek buraya doğru havlarken arkadan bir adam "Hoşt." diyerek kovmuştu. Çığlık atmaya çalışarak çırpındığımda "Lan bir dur, sanki bilmiyorsun kurtulamayacağını!" demişti arkamdaki adam.

Çırpınışlarımı ve gerilen vücudumu dizginlemeye çalışıp mantığımı öne çıkardım. Sakin ol, aptal değilsin. İzleyip hayıflandığın dizileri, filmleri, kitapları hatırla. O kurgularda bu sahnelere sövüyordun, kaçırılmaya göz yumdukları için.

Her bez parçasını koklayan bayılıyor ve sonunda gözünü saçma sapan yerlerde açıyordu. Ben aptal değildim. Nefesimi tutup arkamda bulunan karaktersize vurmaya çalışarak kurtulmaya çalıştım.

Gittiğim boks derslerinin işe yarayacağını sanıyordum. Hiçbir işe yaramamasının nedeni kesinlikle kursu tamamlamadan bırakmam olamazdı bence.

Adam beni bir koluna sarmıştı, diğer eliyle ise bezi ağzıma kapatıyordu ve nefesimi de boşa tutuyordum. Bezde hiçbir koku yoktu. Tek yaptığım nefessiz kalarak kendimi yormaktı.