"Erdem Altan yeni Matematik hocanız" diyerek adını tahtaya yazdı.
............
"Ben Mavi Korkmaz. Babam Komutan. Annem ev hanımı" diyip yerime geçtim.
Yayımlanma tarhi: 02.02.2024
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
DENİZ MAVİ KORKMAZDAN
"Dediğim gibi yemeğine az dozda zehir katmışlar. Eğer fazla olsaydı riskimiz daha fazla olurdu. Yangının verdiği etkiyle bilincini kaybetmiş. Ama şimdi iyi birazdan kendine gelir. Tekrardan geçimiş olsun" kapı açılıp kapandığında gitmişti.
Gözlerimi açmadan önce duyduğum sözlerle ufak çaplı bir şok geçirdim resmen.
Yangın mı? Ne yangını? Zehir? Kim katmış benim yemeğime zehiri? Okuldan birisi mi? Sanmam.
Gözlerimi açar açmaz kapatmıştım çünki odadaki ışık gözlerimi acıtmıştı. Yavaş yavaş açıp kendimi alıştırıdığımda "Anne" dudaklarım kurumuştu.
"Şükür uyandı sonunda" yanımda ki süraye'ye elimi uzattığımda bunu anlamış olacak ki bardağa su doldurup verdi annem.
"Kızım iyi misin? Ağrın sızın var mı? Varsa söyle doktoru çağırayım" dediğinde olumsuzca kafa salladım elimdeki suyu içerek.
"Yok annem iyiyim ben. Noldu bana? En son sınıftaydım?" Annem kafasını başka tarafa çevirdiğinde çevirdiği tarafa baktım. Erdem hoca?
"Birisi kahvene az dozda zehir katmış. Sonra kantinde bir kazayla yangın çıkmış sende baylıdığın için içeride kaldın"
"Erdem hocan da seni çıkardı" İyi de benim kahveme kim zehir kattı ki?
"Peki eliniz?" Kolu sargılanmıştı beni çıkarırken mi oldu bu yani?
"Yangın zamanı tahata parçası düşütü o kadar" bu adam niye bu kadar sinirli?
Git kendisine sor
"Abim nerde?"
"Ha bende sana onu söyliyicektim. Yengen hamile" sevinçle söylediği şeye kendimi role sokarak yalancıktan sevinmiştim.
"Yaaa canım yengem"
"Abin yengenin yanında evde yanına gelmek istedi ama hâlâ şokun etkisindeydi" kafa salladığımda "Neyse ben kantine gidiyorum. Birazdan gelirim"
"Tamam annecim" odadan çıktığında "Neden bu kadar sinirlisiniz?"
Cavap vermedi. Bende onu pek umursamayarak telefonumu elime aldım.
Bir sürü mesaj vardı. Ece ve Selim'dendi çoğu.
Mavi: Ben iyiyim siz merak etmeyin.
Diyerek bizim guruba bir mesaj attım. Şu an kimse umrumda değildi nedense.
Başıma bir sancı geldiğinde acıyla inledim. Bir anda noldu şimdi?
"Böyle olması normal az dozda bile olsa zehir içtin"
"Kim yaptığını biliyor musunuz?"
"Hayır" dediğinde pek inanmamıştım tam emin olmasa bile en azından bir tahmini vardır bence.
Bana bakmak için çekinmiyordu ama ben ona bakmak istemiyordum nedensizce. ............................... 2 gün sonra
Rahat bir şeyler giydikten sonra telefonumu da alıp odamdan çıkmıştım.
Hastahaneden çıkmıştık 2 gün önce. Ben odamda oturmaktan sıkıldığım için dışarı çıkmak istiyordum.
"Anne ben dışarı çıkıyorum" cevap beklemeden dışarı çıktığımda annemin arkamdan bağırıdığını duymamak mümkün değildi.
Telefonumu şarkı açmak için elime aldığımda 'Bilinmeyen Numara' diye birisinin beni arıyor olduğunu gördüm.
Aramayı açıp kulağıma götürdüğümde
"Alo?"
"Mavi Korkmaz sen misin?" Diye bir kadın sesi beni karşıladı.
