CAPÍTULO 2 (parte 1)

24 9 10
                                    

(🌹)

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

(🌹)

 
   Eu perdi totalmente o contato com a Mônic desde o dia do ritual, parece que aquela garota sumiu no mundo ou talvez nunca existiu.
Dei risada com esse meu pensamento, se ela não existisse a Victória não estaria aqui comigo.
Ainda não apresentei "Sussie" como namorada, só que eu estava pensando nisso. Em dez anos eu não consegui namorar mais ninguém, então a minha família ia estranhar. E claro, eu já sai com outras mulheres só que foram coisas casuais, sexo de uma noite e nada mais. 

Eu sempre acreditei que sexo é para todos, só que o pos-sexo não, o pos-sexo são para apaixonados. Normalmente é naquele momento que você se entrega a toda paixão que sente, naqueles momentos de carícias e bajulação.  O sexo em si é gostoso, só que o sexo com amor  é outra sensação e felizmente eu senti isso com Victória. 

- É.... os exames mostram que você... - Abaixei o papel e olhei pra garota de 15 anos na minha frente. - está grávida. 

- Grávida?! - Ela não falou apavorada, o que mais me assustou foi a felicidade daquela garota.

- Foi... planejado? - Perguntei tentando não ser invasivo. 

- Sim! Eu e o Bill estávamos querendo muito ter um filho. 

Não é a primeira vez que isso acontece, eu já fui médico de várias adolescentes grávidas e depois dos seus filhos e a pediatria é isso, o que realmente me assusta é a gravidez planejada com 15 anos de idade. Esse garoto pode muito bem ser um idiota que prometeu coisas pra ela no momento em que ele queria arrancar a sua virgindade.

Encaminhei a garota pra um obstetra da minha confiança e conversei com a sua mãe, nesses momentos específicos eu me coloco no lugar dos pais pra receber uma notícia dessas, as vezes eu imagino o Nichollas nessa situação e eu também não saberia como reagir. 

Acompanhei a mãe e a 'pequena mãe' até a recepção e observei por um bom tempo até elas se afastarem. 

- Doutor Higgins. - A nova secretária me chamou e é claro que eu voltei a minha atenção pra ela. - Um senhor identificado como Dellacruz me pediu pra agendar um horário com o senhor.

Respirei fundo e encarei a televisão da recepção, sempre passava o mesmo filme da "pequena sereia".

- Retorna a ligação e fala pra ele vim depois da 17:30. - Voltei a minha atenção pra mulher. 

O que será que o narcotraficante quer comigo? Pensei que a dívida que tínhamos um com o outro já estavam todas pagas, parece que não.

- É bom mesmo estar aqui, Thomas. - essa voz.

Era a voz da minha melhor amiga Jeane e namorada da minha irmã, ela é uma modelo plus size e fazia anos que ela não aparecia por aqui, tanto ela quanto Clara a minha irmã vivem viajando.

- MENTIRA! - Falei um pouco alto, chamando a atenção das pessoas. - Pra minha sala, vem Jeane. 

Fomos andando até a minha sala com um papo superficial, como: "oi" "como vai?"

- Tira esse jaleco. - Ordenou Jeane. 

- Querida, você só é dominadora com a minha irmã... ok? - Tirei o jaleco.

- E sua irmã é bem obediente... igual a você, até. - Ela me respondeu com um ar de deboche.  - Eu quero te tirar desse buraco um pouco, vamos almoçar.

- Não dá pra eu sair daqui. 

- Porra, Thomas! Você é o dono dessa porra. - Jeane tem uma boca suja que eu tinha até esquecido que ela fala muito palavrão. 

Escolhemos um restaurante italiano pra almoçar, italiano que só tinha duas opções de comida em um cardápio inteiro. 

- Macarrão e Lasanha... sério isso? - Ela ficou indignada com a quantidade de opções que tinha.

- Bom... eu vou querer essa Lasanha. - o garçom fingindo ser italiano anotou no bloco.

- E eu o macarrão... - Minha amiga pediu. - E duas cervejas, não é Thom?

- Duas e bem geladas. - Completei, a verdade é que eu sempre neguei bebida depois que a Victória morreu, agora com ela de volta eu posso voltar aos antigos costumes. 

- É.... eu vi os noticiários. - Eu não fazia ideia do que estava passando nos noticiários. - Dez anos, meu amigo.

- Ah! É isso. - o garçom chegou com as nossas cervejas.  - Então, eu arrumei uma namorada.

- E você me conta isso só agora? - ela deu uma golada em sua cerveja. 

- Sim....? - Respondi sem jeito.

- Quem é a querida?

- Suzane, você não conhece.... - Tentei disfarçar, não posso contar tudo.

- Tá mentindo pra mim? Eu conheço você e sei quando tá mentindo.  - Esse é o ruim de ter melhor amiga, a parte em que ela é a MINHA MELHOR AMIGA.

- Aparece na casa da minha mãe...

- Na casa da sua mãe? Ainda não comprou a casa que eu te mandei. - Ela me interrompeu, Jeane sempre reagia assim com o meu luto de dez anos.

- Não! Posso falar agora?

- Thomas, se você não comprar aquela casa eu vou comprar... idiota. - o garçom finalmente chegou com a nossa comida. 

- Tá bom, ok? -  esperei o garçom sair pra continuar falando. - Enfim, aparece na casa da minha mãe, vou levar Sussie lá.

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
𝑬𝒕𝒆𝒓𝒏𝒊𝒕𝒚 • 𝑽𝒊𝒄𝒕𝒐𝒓𝒊𝒂.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon