7 | maç sonrası kaos.

196 11 70
                                    

Yazar Notu : Trabzonspor ve Fenerbahçe maçı sonrasında ki olaylar anlatılacaktır. Ekstradan birkça bir şey ekleyeceğim bilginize.

Ekstra ufak bir not daha : Bölümde bir ay sonrasından bahsedeceğim, olaylar bir anda gelişmiş gibi olsun istemiyorum. 🫶🏻

***

"Gözde sakin ol, hepsi iyidir eminim" Kübra her ne kadar erkek arkadaşı Çağlar için endişelense bile Gözde'nin hamileliğini göz önünde bulundurarak onu rahatlatmaya çalışıyordu.

"İrfan'a ulaşamıyorum" dedi yaşlar arkan gözleriyle. Neredeyse kan çanağına dönmüştü gözleri. Herkes bir çabayla eşine ulaşmaya çalışırken Batshuayi'nin eşi daha da panikti. Belki de yaptıklarından dolayı futbol'dan men edilebilirdi ve bu onun çöküşünün başlangıcı olurdu.

"Edin'e mesaj attım. Hepsi iyiymiş soyunma odasında ortalığın dinmesini bekliyorlarmış" Amra oturma odasına girer girmez herkese müjdeli haberi verince herkes nebze olsa rahtlamıştı.

"Ve İrfan'ın sana mesajı var" Gözde'ye telefonu verdiğinde ortam sessizleşmiş ve sesi dinlemeyi seçmişti.

"Gözde'm güzel karım sakin ol ben ve takımda ki herkes gayet iyi. Söz veriyorum sabah gözlerini açtığında yanına yatıyor olacağım. Can'ı benim yerime öp ve bebeğimize iyi bak. Gözyaşlarını sil minik mercimeği de üzüyorsun. Seni çok öpüyorum" herkesin içi yumuş yumuş olurken Gözde buruk bir gülümsemeyle ekranda ki ses kaydıma bakıyordu.

"Bak gördün mü? Demiştim sana" Kübra, Gözde'yi omuzlarından kendine çekerken bu sefer Kumsal'ın zil sesi duyuldu.

Hızla sehpadan telefonu aldığında ekranda ki isimden Dusan olduğunu anlayınca hızla telefonunu olarak oturma odasından çıktı. Mutfağa gittiğinde hızla açarak kulağına götürdü,

"Aşkım iyi misiniz ?" telaşlıydı. İçeride kimse Gözde panik olmasın diye belli etmiyordu ama herkes ölesiye korkuyordu.

"Evet güzelim gayet iyiyim ama ortalık baya karıştı" Dusan olabildiğince tenha köşe de konuşmaya çalışsa bile her yer mahşer yeriydi.

"Tahmini ne zaman çıkacaksınız yola ?"

"Onu hiç bilmiyorum. Takım otobüsünün girişine izin verilmiyor, polislerle yolculuk henüz onay almadı ne olacak bizde bilmiyoruz" Dusan çok mahçup gibiydi.

"Nasıl onay almaz ya! Sizin canınızı meden önemsemezler ne saçmalık bu ?" sinirlenmekte haklıydı. Koskoca milyon dolarlık insanların sanki aileleri yokmuş gibi muamele görüyorlardı.

"Birtanem sakin ol, baban uğraşıyor. Sana söz veriyorum sabaha yanında olacağım" dedi ve ekledi "Yedek anahtarı paspasın altına koymayı unutma" sanki Kumsal görecekmiş gibi göz kırpmıştı.

Telefonunum diğer ucunda ki Kumsal gülümsedi "Unutmam, seni seviyorum"

"Bende seni seviyorum bebeğim. Sabah görüşürüz" son vedadan sonra telefonun hattı düşmüştü. Kumsal'ın içi biraz daha rahatlamıştı, artık daha sakin düşünebilecekti.

İlerleyen saatlerde çocukları uyuttuktan sonra kızlar bu seferde Gözde'nin uyuması için çabalıyordu. Hamileydi ve daha fazla yorulacak olursa bebek içinde kendisi içinde iyi olmayacaktı.

"Gözdecim lütfen" Ceren diz üstüne çökmüş ellerini eline almıştı ama Gözde kararlıydı, eşi evin kapısından girmeden gözünü kırpmamaya yemin etmişti.

"İrfan gelene kadar uyku haram bana" diretiyordu ama bu bebeği ve kendi için sağlıklı değildi.

"Beneğim lütfen, Gözde ikinizin de sağlığı için bu gerekli olacak" Ceren hala ısrarla direttiğinde Gözde tam itiraz edecekti ki ağzınının esneyerek açılması onu ele vermişti.

mind over matter, dusan tadicWhere stories live. Discover now