Chapter Eleven

46 6 1
                                    

warning: r-18

Chapter Eleven

I couldn't sleep a wink that night, paulit ulit nagpeplay sa utak ko iyong nangyari. Jusko, Kore! Hindi pwedeng laging ganun!

"Ugh! Pag si Klaus, ang bilis bilis talaga no?" Bulong ko sa sarili ko.

Pinilit ko na matulog dahil may trabaho pa bukas. Nag-file ako ng one day leave, bale day off ko at isang leave. Uuwi kasi ako ng Lucena to check on our house. Tyaka need ko din mag isip isip sa mga katarantadahan ko kay Klaus.

One minute, inis ako sa kanya kasi ang sama ng ugali nya.... Then a minute, I was moaning for him. Alam kong malandi ako, pero akala ko ba hindi na si Klaus, Kore? Masasapok ata ako ni Johanna kapag nalaman nya to.

Klaus was not in the mood for today. Sanay na ako! May nasabon na namang isang empleyado at nasabihan ng tanga. Oh well.

Dala dala na ni Han ang mga pasalubong nya at ang dami nyang kwento sa akin, mataman akong nakikinig.

"Next time talaga sumama ka na ha!"

"Oo, next time."

Maaga nag out si Klaus sa trabaho. Lahat nga tahimik noong lumabas sya.

"Sobrang bipolar ni Sir Klaus. I wonder what happened." Si Han noong nakapag out na kami. "Baka nakipagbreak girlfriend nya."

"Wala syang girlfriend." Sabi ko.

Ang bilis ni Han na inikot yung ulo nya sa pwesto ko. "At bakit mo alam aber?"

"I just notice."

"Di natin sure. Pero yung si Miss Ali pala kapatid nya." Ngumuso sya. "Sa isip isip ko pa naman, kilala ko yun eh. Author yun tapos may asawa na daw."

"Naisip mo din?"

"Oo pero naisip ko din, author yun. Then yung history nga. Kapatid ni Sir Klaus si Miss Ali sa labas. Madam Jennica ata had an affair? Dunno. Shocks ang dami ko nang alam. Barilin mo na ko."

Umakto akong kunwari na binaril sya.

"Infair, di ka nya sinungitan ngayon."

"Mabuti nga."

Naghiwalay na kaming dalawa. Nangako akong by next week, magsleep over ako sa condo nya.

Day off na ako bukas at naisip kong after ng work ko ngayon ay diretso na akong bibiyahe pauwi sa amin. Para naman nas ma enjoy ko ang pahinga ko.

My phone beep. And maybe I was actually a fool for thinking that Klaus would text me. Ang funny naman, Kore!

Pina-check ko lang iyong design sa products na lalabas ngayon. As usual, he always had that negative feedback.

"Pangit lining. Ayusin mo."

I just nodded, baka mabugahan pa ng apoy bigla.

Noong uwian na, diretso ako sa apartment at nag ayos na. 24/7 naman sa pitx ang biyahe so less hassle. My phone rang, kahit nag totoothbrush ako ay sinilip ko iyon.

It was Han, sinagot ko at sinabi ko lang na nagtotootbrush ako at paalis na din. Like the usual Johanna, nagbilin lang. Kakadating ko lang sa pitx noong mabasa ko ang text ni Klaus sa akin.

Klaus:
You busy?

I debate on myself, but the ending, I didn't reply. Kailangan ko ng pahinga ngayon at ayoko sya isipin kaya bumili na ako ng ticket at pumasok na sa gate 5 at dumiretso sa bus na biyaheng pa-Lucena.

Apat na oras ang tinagal ng biyahe. Umalis ako sa manila around 5:30 na at nakarating ako sa Grand terminal ng Lucena by 7:45. Dumaan ako sa Gemini para bumili ng tinapay. Around 8:30, naglalakad na ako papasok sa subdivision namin. Diretso lang ako, as much as possible wala talaga akong nililingon sa mga tao dito since lahat talaga sila ay mga tsismosa.

Macadamia Cafe Latte (Coffee Series)Where stories live. Discover now