စစ်တပ်ဆရာဝန် ရှေးခေတ်က မိထွေးဖြစ်လာခြင်း

Chapter -49

Chapter 49 ကုသနိုင်သော

နင်းယွီ မဖြေ။  ဂုယုထိတ်လန့်သွားပြီး နင်းယွီ ၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရန် ရှေ့တိုးလာသည်။  "မင်းတစ်ယောက်ထဲ အားနည်းနေသလား"

နင်းယွီက နာကျင်မှုကြောင့် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

"လွှတ်၊ လွှတ်!" နင်းယွီနာကျင်နေကြောင်း နင်းဂွမ် က မြင်ပြီး စကားပြောနေစဉ် အဘိုးအိုကို ရိုက်သည်။

"လူဆိုး၊ လူဆိုး!  သမီးလေး နာကျင်နေတယ်!”  နင်းဂွမ်က ပြောသည်။

ထိုမှပင် အဘိုးအိုက တုံ့ပြန်ခဲ့သည်။  နင်းယွီ ကို ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် လွှတ်လိုက်သည်။  “မင်းက ပျိုးပင်ကောင်းပဲ။  စကားမစပ်၊ တစ်ချိန်က ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ဖူးတာ မင်းသိလား"

ဂုယုသည် ဤကျပန်းစကားအား ပြောပြီးနောက် နင်းယွီနှုတ်ဆိတ်သွားသည်။  ဒီလူက သူထင်သမျှကို ပြောသည် ။

“ဒီကလေးက အဆိပ်ပြင်းတယ်။  အဆိပ်သည် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ပိုဆိုးလာသည်။  နည်းလမ်းတွေ အများကြီးကြိုးစားခဲ့ပေမယ့် မရခဲ့ဘူး။  မကြာသေးမီက ကျွန်တော် နည်းလမ်းတစ်ခု ပေါ်လာပါသည်။  အပ်စိုက်ကုထုံးနဲ့ ဆေးကို ပေါင်းစပ်ခြင်းဖြင့် အဆိပ်ကို သေချာပေါက် ပျောက်ကင်းစေနိုင်ပါတယ်။”

ဂုယုက စကားများများပြောလေ၊ ပိုစိတ်လှုပ်ရှားလေလေပါပဲ။  လူတိုင်းက ပိုရှုပ်လာတယ်။

နင်းယွီနားလည်သော်လည်း သူမ နားမလည်ဟန်ဆောင်နေနိုင်သည် ။  “နတ်ဆေးသမားတော် မင်းက ငါ့ကို ဆေးပညာသင်ပေးချင်တာလား။  ဒါပေမယ့် ကျွန်မဘာမှမသိပါဘူး" နင်းယွီက ညင်သာစွာပြောသည်။

လူတိုင်းရဲ့အမြင်မှာတော့ နင်းယွီ ရှက်သွားတယ်။  ဒါကိုမြင်တော့ သခင်ကြီးနင်းက ရှေ့ကို လှမ်းပြီး နင်းယွီကို တွန်းလိုက်ပါတယ်။  ဤသည်မှာ မြင့်မြတ်သော သမားတော် ဖြစ်ခဲ့သည်။

သူ၏မြေးမလေးသည် နတ်ဆရာ၏တပည့်ဖြစ်ရခြင်းမှာ တကယ်ကံကောင်းပေလိမ့်မည်။

"ဒီကိုလာပါ။  မင်းက ငါ့တပည့်ဖြစ်ပြီဆိုတာနဲ့ မင်းရဲ့သခင်အဖြစ် ဘာကိုမှ ဖုံးကွယ်မထားဘူး။  ဒီကိုလာပါ။"  ဂုယုက နင်းယွီ ကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး ကျောက်စိမ်းဆွဲသီးကို သူမကို ပေးလိုက်တယ်။