လက်ဖက်စိမ်းမလေး၏၇၀ပြည့်နှစ်များဆီကအောင်ပွဲများ

Chapter 52 Green 🍵
December 15, 2023
Chapter 52

- ဦးလေးဇုန်း နောက်ပြန်လှည့်၍ အရူးလိုပြေးလေပြီ

ထို့နောက် ဦးလေးဇုန်းလည်း ဝမ်ရူကွေ့နောက်မှ သူခိုးကဲ့သို့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လိုက်သွားလေတော့သည်။

ဝမ်ရူကွေ့သည်လည်း တစ်လမ်းလုံးပြေးသွား၍ အဝေးမှ ထုံရွှယ်လူကို မြင်မှပဲ အပြေးရပ်လိုက်တော့သည်။

ထို့နောက် မျက်နှာကို ဂရုမထားသလို ခပ်တည်တည်ပုံပြင်၍ ထုံရွှယ်လူနားသို့ ခပ်ဖြည်းဖြည်းလျှောက်သွားလေသည်။

ဝမ်ရူကွေ့သည် အသံကိုလည်း ခံစားချက်များမပေါ်အောင်ထိန်း၍ အေးအေးဆေးဆေးဖြစ်အောင်လုပ်ကာပြောလိုက်သည်။

"မင်္ဂလာပါ ရဲဘော်ထုံ..."

ထုံရွှယ်လူက သူမ၏ နီရဲသောနှုတ်ခမ်းများကို တွန့်ကွေး၍ပြုံးကာ ရွှင်ပျစွာပြုံးလိုက်သည်။

"ဟဲလို ရဲဘော်ဝမ်..."

ဝမ်ရူကွေ့သည် ထုံရွှယ်လူ၏မျက်လုံးအောက်မှ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော မှဲ့နီလေးကို လှမ်းကြည့်ကာ မျက်တောင်များကို ဖျတ်ခနဲခတ်လိုက်သည်။

"ရဲဘော်ထုံက ဒီကို နေ့လယ်မှရောက်မယ်လို့ပြောထားတာမဟုတ်ဘူးလား...ဘာဖြစ်လို့ အစောကြီး ရောက်လာတာလဲ..."

ထုံရွှယ်လူက ဝမ်ရူကွေ့၏မျက်လုံးများကို တည့်တည့်စိုက်ကြည့်၍ပြောလိုက်သည်။

"ရှင့်ကိုတွေ့ဖို့ မစောင့်နိုင်တော့လို့ပေါ့..."

သူ၏မျက်တောင်များ ဘယ်နှခါလှုပ်ခတ်နေကြသည်ကိုပင် ဝမ်ရူကွေ့ မရေတွက်နိုင်တော့ပေ။

သူ၏မျက်တောင်များနှင့်အတူ လှုပ်ရှားနေသည်ကတော့ ဘယ်ဘက်ရင်ဘတ်အောက်မှ နှလုံးသားပင်။

ဒုတ် ဒုတ် ဒုတ်...

ရင်ဘတ်ထဲ၌ နှလုံးသားက ပြင်းထန်စွာ ခုန်နေလေသည်။

နေကလည်း ဝမ်ရူကွေ့ပေါ်သို့ ထိုးကျနေကာ နားရွက်ဖျားများက နီရဲနေကြသည်။

အနောက်နား ငါးမီတာအကွာခန့်တွင် ဦးလေးဇုန်းက သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်နောက်မှ ခေါင်းပြူကြည့်နေလေသည်။ ဝမ်ရူကွေ့ဘေး၌ရပ်နေသော ထုံရွှယ်လူကိုမြင်သောအခါ ဦးလေးဇုန်း၏ မျက်နှာ၊ နားရွက်အောက်နားနှင့် လည်ပင်းတစ်ခုလုံးသည် သကြားမုန်လာကဲ့သို့ ရဲရဲနီသွားလေသည်။