လက်ဖက်စိမ်းမလေး၏၇၀ပြည့်နှစ်များဆီကအောင်ပွဲများ

Chapter 54 Green 🍵
December 15, 2023
Chapter 54

- နှလုံးသားက ရင်ဘတ်ထဲကပေါက်ထွက်တော့မယ်

ဦးလေးဇုန်းက ရုတ်တရက်‌ထမေးလိုက်သည်။

"ရူကွေ့...အဲဒီမိန်းကလေးက လမ်းလျှောက်လာတာလား...စက်ဘီးနဲ့လာတာလား..."

ဝမ်ရူကွေ့က တူနှင့် ဟင်းကိုနှိုက်နေရာမှ ရပ်သွား၍ ပြောလိုက်သည်။

"ဘတ်စ်ကားနဲ့လာတာ..."

ဦးလေးဇုန်းက ထပ်မေးလိုက်သည်။

"ဒါဆို သူ့ကို ဘတ်စ်ကားဂိတ်အထိ လိုက်ပို့ပေးလိုက်ရဲ့လား..."

ဝမ်ရူကွေ့သည် ပါးစပ်ထဲမှ ဂေါ်ဖီချဉ်ပင် ရုတ်တရက် အရသာမရှိတော့သကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။

"မပို့လိုက်မိဘူး..."

အဖိုးဝမ်သည် မျက်ခုံးများကို ပင့်၍ ဝမ်ရူကွေ့အား စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

"ဒီလိုကိစ္စတွေမှာဆို မင်းက တကယ်ကို ဦးနှောက်မသုံးဘူးပဲ...ဒီအသက်အရွယ်အထိ မိန်းမမရသေးတာလည်း မဆန်းတော့ပါဘူး..."

ကိုယ့်အစွမ်းအစနှင့် မိန်းမ မရှာနိုင်သော ဝမ်ရူကွေ့ပါပင်။

အဖိုးဝမ်သည် ‌ယခုထိငြိမ်နေသော ဝမ်ရူကွေ့ကိုကြည့်ရင်း ဒေါသထွက်လာကာ ကျယ်လောင်စွာ အော်ပြောလိုက်သည်။

"အခုထိ ဒီမှာ ထိုင်စားနေတုန်းလား...အိမ်မှာရှိတဲ့ သကြားလုံးတွေယူပြီး ကောင်မလေးနောက်ကို အမြန်လိုက်တော့လေ..."

ဝမ်ရူကွေ့လည်း ထိုအခါမှပင် တူကို အမြန်ချကာ ဘေးမှဦးလေးဇုန်းကလည်း အိမ်၌ရှိသော ယုန်ဖြူသကြားလုံးနှင့် မုန့်များကို အမြန်ယူကာလှမ်းပေးလိုက်သည်။

ဝမ်ရူကွေ့သည် ပစ္စည်းများကို ယူ၍ အိမ်မှ ထွက်မည်အလုပ်တွင် ဂေါ်ဖီချဉ်နှင့် ငါးတို့ ထည့်ထားသော ပန်းကန်ကို သတိထားမိသွားသည်။

"ဦးလေးဇုန်း ဒီကျန်နေတဲ့ဟင်းတွေကို တခြားဘူးတစ်ခုထဲ လှယ်ထည့်ပေးပါလား...ဘူးကိုဆေးပြီး ပြန်ပေးလိုက်ချင်လို့..."

အဖိုးဝမ်လည်း အလွန်ကို စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်သွားမိသည်။

"မင်းက ကျောင်းစာမှာကျတော့ အရမ်းကိုတော်ပြီး ဘယ်လိုဖြစ်လို့ မိန်းကလေးတွေနဲ့ပတ်သတ်ရင် တော်တော်ကို ညံ့ဖျင်းနေကတာလဲ...ပန်းကန်ပြန်ပေးဖို့က တော်တော်အရေးကြီးနေလား...ဒီမှာပဲ ထားထားမှ ဒါကို ပြန်ပေးဖို့အကြောင်းပြပြီး ကောင်မလေးနဲ့ နောက်တစ်ခါထပ်တွေ့လို့ရမှာပေါ့ကွ..."