chapter 139

328 81 0
                                    

Chapter 139
January 10, 2024
🍵Chapter 139

- ဟုတ်ကဲ့...ကျွန်တော်ရောက်လာပါပြီ

"အသီးအရွက်တွေရေဆေးတာနဲ့ ဟင်းချက်တာကို ဘယ်သူတာဝန်ယူထားတာလဲ..."

ကောင်းဝေ့ဖျင်၏မျက်နှာက စက္ကူကဲ့သို့ ဖြူလျော်နေတော့သည်။

"ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေကိုဆေးတာ ကျွန်တော်ပါ...ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်...ကျွန်တော် အဲဒီလူကို အဆိပ်မခတ်ခဲ့ပါဘူးဗျာ..."

ကောင်းဝေ့ဖျင်သည် ပြောနေရင်းဖြင့် အလွန်ကြောက်လာသောကြောင့် ငိုချလိုက်လေတော့သည်။

ထုံရွှယ်လူက အေးအေးဆေးဆေးပင် ဝင်ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်မက ဒီစားသောက်ဆိုင်ရဲ့ စားဖိုမှူးနေရာကို အစားဝင်ပေးနေတဲ့လူပါ...ပြီးတော့ အဲဒီဝက်သားပေါင်းဟင်းကို ကျွန်မပဲ ချက်ခဲ့တာပါ...ဒါပေမယ့် အဲဒီ အဆိပ်မိတယ်ဆိုတဲ့လူနဲ့ ကျွန်မ တစ်ခါမှ ရန်ငြိုးရန်စမရှိဖူးသလို သူ့ကို အဆိပ်ခပ်စရာလည်း ဘာအကြောင်းမှမရှိပါဘူး..."

"ပြီးတော့ ထူးဆန်းတာတစ်ခုကို သတိထားမိလားရှင့်...ဒီဆိုင်က လာစား‌တဲ့လူတွေအများကြီးလည်း ဝက်သားပေါင်းဟင်းကို စားကြတာပဲလေ...ဘာဖြစ်လို့ ရဲဘော်ချောင်တစ်ယောက်ပဲ အဆိပ်မိသွားရတာလဲ..."

လျှိုတုံချန်က အပြစ်ကို ထုံရွှယ်လူအပေါ် ပုံချချင်နေမှာတော့ ထုံရွှယ်လူ ထိုအကြံအစည်ကို ဖျက်ဆီးရပေတော့မည်။

ထိုစကားကြောင့် ရဲအရာရှိလည်း အနည်းငယ်တွန့်သွားကာ ထုံရွှယ်လူ၏စကားကို သဘောတူသကဲ့သို့ ကြည့်၍ ပြောလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ် မင်းမှန်တယ်...ဒါ မသင်္ကာစရာပဲ..."

ရဲအရာရှိ၏စကားကိုကြားသောအခါ လျှိုတုံချန်သည် မသိမသာ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခပ်တိုးတိုး ချောင်းဟန့်လိုက်သည်။

တစ်စက္ကန့်မျှအကြာတွင် ထန်ရှောင်ယန်က အနောက်မှ ထွက်လာကာပြောလိုက်သည်။

"ရဲ‌ဘော်...ကျွန်မပြောစရာတစ်ခုရှိပါတယ်..."

"ပြောပါ..."

လက်ဖက်စိမ်းမလေး၏၇၀ပြည့်နှစ်များဆီကအောင်ပွဲများWhere stories live. Discover now