Bir türk. Sıradan bir anime hayranı. Ve bağımlısı olduğu Film... En fazla ne olabilir.
---------------------------
Gülümseyerek Yuta'yı buradan gönderdim.
Ardından Geto'ya döndüm. Bana küçümser bir bakış atıyordu.
Ah cidden... Böyle öleceğim kimi...
(Not:Arkadaşlar, okuyucuların bir çoğu hayalet. Ve durum beni oldukça rahatsız ediyor. Emeğimin hiçe sayıldığını hissediyorum. Lütfen bunu yapmayın.)
İyi okumalar ♡
(Her şey dahil 5059 kelime)
İlahi bakış açısı
Kyoto sokaklarında doluşan yüzlerce lanet jujutsu sahirleri tarafından yok ediliyordu.
Tüm sahirler canla başla lanetleri etkisiz hale getirmek için çabalıyordu. Takuma'da onlardan biriydi. Lanetli iğnesi ile öldürdüğü 2. sınıf lanete bakıp neşeyle konuştu.
"Nanami-san neden Kyoto'da? Kesin benden çok etkilenecek!"
Onun bu neşeli hali Kusakabe tarafından sonlandırıldı.
"Kes sesini! Böbürlenmeyi bırak da savaş! Dahası geliyor!"
Karşısında ki laneti kılıcıyla ikiye bölüp başka bir lanete doğru ilerledi. Arkasından bakan Takuma ise üzgün ve umursamaz bir ifade ile mırıldandı.
"Of, çok kırıcıydı."
Ardından o da işine kaldığı yerden devam etti. Bu sırada Mei Mei'de var gücüyle lanetleri öldürüyordu. Dışarıdan bakıldığında hiç de zorlanıyormuş gibi görünmüyordu. Sanki bunu her gün yapıyormuş gibi, günlük aktivesinin bir parçasıymış gibi yapıyordu.
Onu gören çoğu kişi hayran kalmadan edemiyordu. Sonuçta sahirler arasında gücü ve güzelliği bakımından ön plana çıkıyordu.
Baltasıyla birlikte havada karşısındaki son lanetide öldürdüğünde yere inerek durdu ve mutlu bir ifadeyle konuştu.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
"Bu da elli. Prim için istenen sayıya ulaştım, şimdi ise tam bonus almak için birazcık daha çalışmalıyım."
Ardından kaldığı yerden lanetleri öldürmeye devam etti.
Başka bir yerde ise Ijichi karşısında gördüğü manzaraya bakıyordu. Bir çok meslektaşı boynuna ip dolanmış şekilde binalara asılmıştı.
Bunu yapanın iki kız çocuğu olduğuna inanmıyordu ama gördükleri bunu kanıtlar nitelikteydi. Kızlara dönüp sordu.
"Siz ikiniz kaç yaşındasınız?"
Bu soruyu Nanako cevapladı.
"On beş."
"Hâlâ çocuksun. Geri dönmeniz için geç değil. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmiyor musunuz?"
Bir ihtimalde olsa onları kendi tarafına çekmeye çalıştı. Ama tabi ki bu bir işe yaramadı. Nanako elindeki telefonu havaya kaldırırken konuştu.
"Sinir bozucusun. Mimiko, seni kızdırmadı mı?"
"Onu asalım mı Nanako?"
Nanako Ijichi'ye bakarken konuşmaya başladı. Bazı gerçeklerden haberdar olmalıydı değil mi? Yollarına kimsenin çıkmasına izin veremezdi
