THE LAST CHAPTER ( Slam Dunk)

CHAPTER 36

Bahagya pang napaisip Si Mith sa inusal sakaniya nang matanda, animo'y hinihimay pa ang mga katagang binitawan nito sakaniya kanina lang. Bahagya pa Siya nitong tinapik sa balikat at kunwa'y nagpati-anod papasok Ng locker room kung San Sila dapat magpapahinga.

" May anim pa tayong lamang sakanila, at kung paghuhusayan panatin maaari pang maragdagan Yon." Panimula ni ayako sa lahat... Walang Ibang maririnig sa loob Ng locker room Ng shohoku kundi Ang bilis Nang pag hingal Meron Ang mga manlalarong Nasa loob nito. Pigil hiningang napaupo si Mitsui sa may bandang gilid dahil narin sa nararamdamang pagod. Ganon Rin Sina Akagi, Kogure, Kakuta at Miyagi.

" Ayako, tig ilang fouls naba kami? " Ang natanong ni Akagi rito... Kaagad Namang kinuha ni ayako Ang notebook nito Saka tiningnan kung Tig iilang fouls naba Ang mga ito Nung first half.

" Sa Ngayon, may Tig dalawang fouls na Sina Ryota, Kogure at Mitsui... Si Kakuta Naman may Tatlo na, maliban sayo Captain na nagtamo lamang Ng Isa." Sagot ni ayako rito... Bahagya lamang napatango si Akagi sa naging sagot nito... Saka mahinang pinisil Ang kaliwang binti na tumama kanina sa paa Nung center na Si Ketsuya, matapos niyang supalpalin Ang Tira nito kanina.

Matapos Ng usapan na yon ay siyang pag pasok Nina Coach Anzai Mith sa loob na siyang nakaagaw atensiyon sa lahat.

" Coach Anzai." Ang mahinang Turan ni Mitsui habang nakaupo, bahagya pa itong tumayo upang mag Bigay galang sa matanda... Ganon Rin Naman Ang lahat.

" Hmmm... Napanood ko kanina Ang laro niyo, sapalagay ko ay mananatalo Tayo. Ho! Ho! Ho! " Wika nito matapos ay umupo sa Isang silya na naroroon. Gaya Ng dati ay tatlong beses na pumalakpak si Mith upang agawin Ang atensiyon Ng lahat, at gaya Ng dati ay tagumpay parin ito dahil lahat Ng manlalaro Ng shohoku ay Na sakaniya na ulit Ang tingin.

" Una sa lahat, binabati ko Ang lahat dahil sa ganda Ng pinakita niyo nung first half. Masaya akong sabihin na sa Araw na nakakasama ko kayo... Unti-unti kayong gumagaling. Pero gaya nga Ng sa reyalidad, Hindi pa tapos Ang laban. May second half pa, kaya Naman kahit lamang pa Tayo Ng anim sakanila... Gawin parin natin Ang lahat para madagdagan Yun. Kung maaari wag tayong makampante Ng husto, hanggat may Oras pa... Hindi pa tapos Ang laban." Bungad nito sakanila... Sa Araw na nagdaan, walang Oras na Hindi iniisip ni Suwahara Ang shohoku... Hindi Niya maatim panoorin kung sakaling Nasa finals na Ang mga ito at naglalaro para sa championship.

Ang makamit Ang bagay na yon ay siyang pinaka gusto niyang marating Nang shohoku balang Araw. Kahit sa ganoong paraan lang makabawi manlang Siya Kay Aigoma. Hindi na ito nakapag patuloy sa paglalaro dahil sa Nangyare, kaya Naman sinisisi parin Niya Ang sarili Nang mabalitaang tuluyan na itong binawian Ng Buhay. Hindi manlang ito binigyan Ng panahong magising para makausap manlang Niya.

Ang turuan at gabayan Ang team Nang Shohoku para sa kinakaharap nitong karera sa basketball, ay Ang natatangi niyang paraan para maibsan Ang pagsisising nararamdaman Niya. Hanggang Ngayon ay dala-dala parin Niya Ang pakiramdam na ito, na kahit kailan Siguro ay hindi na maaalis sakaniya.

" Rukawa, Sakuragi... Maglalaro na kayo para sa second half, kailangan ko kayo para tuluyang manalo sa larong ito. Kailangan ko Ng Isang rebounder at Taga scorer... Player na para sa opensa at Isang manlalaro na para Naman sa depensa. Para tuluyang makamit Yun, kailangan ko kayong dalawa. " Dugtong pa nito sa Sinabi... Tumango Naman Ang lahat sa sinabi nito maging si Rukawa ay napatango Rin. Matapos Niya iyong sabihin ay Bahagya pang inilibot ni Mith Ang paningin para hanapin Ang presensiya ni Sakuragi, pero ni anino nito ay Wala roon.

" Teka? Nasan nanaman ba Yung gunggong na yon? " Iritang wika ni ayako matapos ay hinanap Nang paningin nito Ang imahe ni hanamitchi Sakuragi sa loob kung asan Sila.