KUM SAATİ

9. Bölüm

Sınırı geçemediniz:(

Yorum 200
Oy sınırı 200

Bu sınır geçilmediği sürece yeni bölüm gelmeyecek.

Heyecanlı bir yerde bitireceğim:)

Kesin yazar yazmaz atacağım size kıyamayan ben😘
***

Atakan beyle şirketten çıktık. Bugün söylediğim araziye gidecektik. Bu yüzden eve geç gidecektim. Kızlara geç kalacağıma dair mesaj atmıştım.

Atakan beyin arabasına binerken ön tarafa bindim. Aklıma gelen şeyle hafif bir şekilde gülümsedim. Sürekli kafamda yeni projeler oluşuyordu. Aramızda oluşan sessizliği bozmak için söze girdim.

"Yarın da mahalleyi ziyarette gideceğim. Sorun çıkaran bir kaç kişi var ama ben kendime güveniyorum."

Atakan bey arabayı sürerken siyah gözlerini bana dikti.
"O mahalleyi biraz araştırdım ve hiç tekin insanlara benzemiyorlar. Dikkatli olman gerekiyor." Diye uyardı.

Benim için endişlenmesi neden hoşuma gitmişti. Evet, o mahalle de oturanlar hiç tekin değildi. Hatta çok tehlikeli tipler vardı.
Uyuşturucu satan, sarhoş olan, sapık dayılar, vb her Allahın günü polisler o mahalleye geliyordu.

Protesto eden tehlikeli bir çift vardı. Adamın büyük oğlu bana saldırmıştı.
Her şeye bir çözüm bulan ben o piçe bir çözüm bulamamıştım.

"Evet, geçen ay mahalleyi ziyarette gitmiştim ve hiç iyi şeylerle karşılaşmadım. O yüzden yarın yanıma arkadaşımı alıp gideceğim. Tekrardan saldırıya uğramak istemiyorum." Dedim. Her şey bir çırpıda ağzımdan çıkmıştı. Doğru ya saldırıya uğradığımı Atakan bey bilmiyordu.

Stresli bir şekilde dudaklarımı dişledim. Araba aniden durmuştu. Atakan bey sinirli bir şekilde bana baktı. Durduğum yerde kaldım.

"Sen saldırıya mı uğradın?"
"Çok önemli bir şey değildi. Herkes oraya yeni binalar yapmamızı istiyor. Bunun için gerekli olan bütün belgeleri imzaladılar ama huysuz bir çift var. Hiçbir şekilde kabul etmiyorlar."

"Proje iptal! Sen kendi canını neden tehlikeye atıyorsun? Benim neden bundan haberim yok? Şule derdin beni delirtmek mi?"

Atakan bey ne diyordu?
Aylarca üzerinde çalıştığımız projeyi nasıl iptal edebilirdi?

Kızgın bir şekilde ona baktım.

"Proje asla iptal olmayacak. Bunu yapamazsınız! Hem olmuş bitmiş bir şey için projeyi iptal etmeniz çok saçma olur"
Siyah gözlerini bana dikti. Kesinlikle bana hiç iyi bakmıyordu.

"Hala proje diyorsun! İşkolik karınca kendine gel!" Diye çıkıştı.
"Bana işkolik karınca demeyin! Projeyi iptal etmeyeceksiniz değil mi?" Diye tatlı bir şekilde sordum. Ses tonumu düzelttim. Sonuçta tatlı dil yılanı deliğinden çıkarırdı.

Ya sabır çekti ve olayı anlatmamı istedi. Bende ilk önce derin bir nefes aldım ve yanıma getirdiğim termustan sıcak kahvemi yudumladım.

"Ben o çiftin yaşadığı eve gittim."
"Delirmişsin!"
"Onlara güzellikle anlatım ama hiç oralı olmadılar. Bende sinirlendim ve kadının getirdiği kahve fincanını yere attım. Kadın bana birdenbire bağırmaya başladı. Bu kahve fincanları annesinden kalmaymış."
Üzgün bir şekilde Atakan beye baktım. İşi çok kötü batırmıştım.

"İşleri iyi yapayım derken daha kötü yaptım. Kadından özür diledim. Yeni fincan alacağımı söyledim ama kabul etmedi. Bunların bağımlı bir oğulları var."

Söyleyip söylememek arasında kaldım.

"Devam"

"Bu bana şey oldu şey takıntılı. Peşimi bir türlü bırakmadı. Bana yaklaşıp zorla saçlarıma dokundu ve saçlarımın kokusunun çok güzel olduğunu söyledi." Dediğimde bana öyle bir baktı ki. Kaskatı kesildim.