KUM SAATİ

12. Bölüm

Okunma çok iyi ama yorumlar canımı sıkıyor:(

Niye bu kadar az?

Bir sürü yorum istiyorum🤗

Sizi seviyorum ve bu küçük isteğimi yerine getireceğinizi biliyorum🥰

İyi okumalar😘
***
Mira Güneş
Kendimi çok yorgun hissediyordum. Gerçekten bu kadar yoruldum mu?
Ne yaşadım ki birden böyle çöktüm?

Sadece evleneceğin adam dudak dudağa bir kadınla öpüşmüştü.

O görüntüler aklıma geldikçe midem bulanıyordu. Kendime niye bu kadar yükleniyordum?
Altarafı evleneceğim adam beni aldatmıştı. Ağlamaya bile değmezdi.

Sinirliydim
Öfkeliydim
Kızgındım

Yürüdükçe başımın döndüğünü hissetim. Hastalığım yine gelmiş olabilirdi.

Yine ölümle burun buruna gelecektim. Bu sefer ölmekten  korkmadım.

Telefonum sürekli çalıyordu. Arayan kişi Alp'in annesiydi.
Beni hayatta arayıp sormazdı. Alp benimle evleneceğini söyleyince kabul etmemişti. Çünkü onlar zengindi biz ise normal bir aileydik. Alp ve ben bunu hiç takmamıştık ama Sumru hanım bana bakarken hep küçümsercesine bakardı. Onların soyadı bana layık değildi bunu bakışlarıyla her defasında gösteriyordu.

Telefonu isteksiz bir şekilde açtım.
"Kızım," dedi.
Annem bunu duysaydı sevinçten havalara uçardı.

"Efendim" dedim sesim buz gibiydi.
Beni neden aradığını bile bilmiyordum.

"Gördüğün haberlere itham etme. Alp suçsuz. O seni hiç aldatır mı?"
Bende bunu kendime soruyordum. Alp beni aldatır mıydı?

Çelişkidesin.

Ellerimi yumruk yapıp sıktım.
"Bu evlilik olmayacak. Bu ilişkiyi bitiriyorum." Dedim kararlı bir sesle. 
Bir süre karşı taraftan hiç ses gelmedi. Zaten en başından beri bunu istememiş miydi? Gidip sevinebilirdi ve oğluşuna daha iyi bir gelin bulabilirdi.

"Kızım! Sen ne diyorsun? Alp'in kariyeri bitecek. Herkes bizim ailemizi konuşuyor ve onları haklı mı çıkaracaksın? Ne demek bu evlilik olmayacak. Kendinde misin?" Diye sert çıkıştı bana.

Derin bir nefes aldım.
Beni zerre düşündükleri yoktu. Ben niye onları düşüneyim ki?
Acımazdım!

"Sizin oğlunuz tam bir hayal kırıklığı. Kimseyi haklı çıkardığım falan yok çünkü insanlar haklı. Oğlunuz beni aldattı! Hiç olmadığım kadar kendimdeyim. Gidip kına yakabilirsiniz sonuçta ben sizin ailenize göre değildim. İstediğiniz oldu."

Telefonu suratına kapattım. Evet sevgili kayınvalideme bunları dediysem gerçekten bu ilişkiyi artık hiçe saymıştım.

Her zaman saygılı davranmıştım. Her sözlerine hürmet etmiştim ama karşılığı koca bir hiçti!

Anneler gününde anneme hediye alırken ona da almıştım. O hiçbir zaman aldığım hediyeleri beğenmemişti. Kendimi nasıl sevdiririm diye çok çabalamıştım.

Sevmemişlerdi ve ben yine çabalamıştım.

Telefonumu uçak moduna aldım. Kimseyle konuşmak istemiyordum. İlk defa Alp'in bana değer verdiğini hissetmiştim. Benimle iş yerine gelmişti ve bana çikolata almıştı. Hemde bir sürü.

Elim ağrıyan kalbime gitti. Bu ilişki olsun diye yeterince çabalamıştım. Hepsi bitmişti. Madem bitirmeye bu kadar kararlıydım bari her şeyi tam yapayım değil mi?