16. Bölüm

490 35 35
                                    

Medya= Adela
Kristen Stewart'i kullanmaya karar verdim, siz nasil isterseniz öyle hayal edebilirsiniz💙

Selam canlariim💞
Okul varken malesef ki ne burda ne de tiktokta pek aktif olamiuorummm kusura bakmayin lutfen ama olduğunca daha cok ilgilenicem bu hikayeyle.

Arkadaslar aslinda suan kafam cok karisik cunku bunu bitirince tekrar bir kitap yazmak istiyorum. Onda ise yine Minho ile yapmaktansa Newt ya da Gally ile ilgili bir duzenleme yaparim.

İkisi icinde aklimda iki farkli cok guzel fikirler var. Ancak hangi proje ile başlasam bilmiyorum, belki ikisini bir ilerletirimm

Bu arada sırada ki bölüm için sınır = 10 yorum diyelim ballarim🎀

///////////

Boğuluyor gibi hissettiğimde hızla gözlerimi açtım, yine simülasyon'dan çıkmıştım. Bir kaç haftadır tek yaptığım uyanmak, eğer verirlerse yemek yemek, askerlere kafa tutmak, bir güzel dayak yemek, simülasyona maruz kalmak, kanımın resmen emilmesi ve uyumaktı.

Ne hoş bir program değil mi?

Ama bunlardan çok Minho'yu görememek zoruma gidiyordu. İyi mi, değil mi hiç bilemiyordum. Gerçi Newt ve diğerlerini de bilmiyordum ama en son sağ kol ile birliktelerdi. Umarım zor durumda değillerdir

"Tekrar yapın" Janson askerlere beni tekrar simülasyona sokmaları için komut verdiğinde askerlerin koluma bastırdığı sakinleştiriciye karşı direnmeye çalıştım. Ama bu kolay değildi çünkü ağır bir ilaç veriyorlardı.

Bir kaç dakika sonra yine Kayran'da uyandım

Simülasyon'dan

Olduğum yerden kalktım. Çimler uzun süredir kesilmemiş gibi upuzunlardı, onları elimle iteledikten sonra ilerledim ve alarmı çalan asansörün yanına gittim. Asansörün kapağını açtığımda Newt'i gördüm.

"Neler oluyor?" Telaşla sordu.

"İyi misin?" Dedim kafasını tutan eline bakarak

Kekeledi "E-evet iyiyim fakat ben nerdeyim? Burası neresi? Niye burdayım"

"Sakin ol, gel hadi" diyip elimi uzattım ona çıkması için. Newt asansörden çıkınca ona burasının Kayran olduğunu, her ay bir kişi geldiğinden falan yani temel şeylerden bahsettim.

Aradan haftalar geçmişti, gerçek hayatta sadece saatler ve dakikalar fakat burda daha uzun gözüküyordu. Ama simülasyonda olduğum için bunu orda anlayıp müdahale edemiyordum.

Bu gün yeni çaylak gelmesi gerekiyordu, çünkü Newt geleli bir ay olmuştu sanırım. Olmuş muydu yoksa öyle düşünmem mi isteniyordu?

Asansörden siren sesi geldiğinde Newt ile beraber oraya koştuk, sonunda aramıza 3. bir kişi daha katılıyordu.

Asansörün kapılarını açtığımda içeride yatan bir beden gördüm. Bir kızdı bu. Siması çok tanıdık ama çıkaramıyordum

Bir anda uyandı, kutudan çıkıp bize arka cebimde duran hançeri salladı

"Nerdeyim ben?!"

"Hey sakin ol çaylak, sakin ol ki anlatabileyim" dedim onu yatıştırmak için

Uzun uğraşlar sonucu kızı sakinleşmeye ikna edebilmiştik. Adını sorduğumda İsabella olduğunu söyledi.

Koskoca arazide sadece üç kişi olmak iç karartıcıydı, bir gün Newt ve İsabella ile konuşma kararı aldım

"Çocuklar, içimizden iki kişinin labirente girmesi gerekiyor. Öncelik olarak ben giricem fakat güvenlik amaçlı benimle birinizin gelmesi gerek. Kim benimle gelebilir ve kim burayı idare edebilir?" Sordum.

Labirent Ve Adelaजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें