Labirent Ve Adela

20. Bölüm (Devamı)

Umarim bu bolumu seversiniz cunku yazara sovme garantili olabiliirrr💞💞
Olm Adela Twilight Vampir rolünden cikamadi sanirim 3 bolumdur karninda kursunla geziyo ve olmedi?! Ay orayi cidden cok takmayin cunku kizin iyilesebilecegi yada olum dosegine dusecegi zaman kalamadi cok ustunde durmamm

////////

Gally ile ben, benim gelip gelmeyeceğim hakkında tartışırken ağzımı kapatan bir el hissettim

Arkamı yavaşça döndüğümde ağzımı kapatanın Thomas olduğunu gördüm. Elini ittim "Ne yapıyorsu-"

"Sessiz ol!" Sessizce bağırdı resmen

Ne olduğunu sorarcasına kafamı salladığımda "Birileri var" demekle yetindi.

Thomas konuştuktan sonra nerde olduklarını anlayabilme amacıyla kendi etrafımda döndüm. Ben etrafa bakınırken beni durduran kafamda hissettiğim soğukluk ve sertçe kolumu tutan eldi.

"Kıpırdamaya cüret bile etmeyin!" Duyduğum Janson'un iğrenç sesi ile birlikte yutkundum. Kafama silah dayanmıştı manyak

"Bırak onu" Diye bağırdı Minho ama diğerlerini de askerler tutmuştu.

Janson gülerken söyledi "Sakin olun çocuklar, sadece iki arkadaşınızı alıp gidicez. Size gerek yok.." Ve askerlere Thomas'ı işaret ettikten sonra beni çekiştirerek ilerletti

"Neden?" Dedim tıslarcasına. Bir yandan kafama dayadığı silah yüzünden ilerliyordum

"Ne neden? Ah, neden siz mi? Çünkü siz ikinizin kanında benim ihtiyacım olan birşey var küçük hanım" Janson sarhoşmuş gibi gülerken bir kez daha tiksindim ondan.

Kanımdan ne istiyorsunuz, yeteri kadar kan kaybettim zaten!
Janson beni itelemeye başladığında karnımda olan kurşundan sonra bir de aynısını kafamda taşıyamayacağım düşüncesiyle ilerlemeye devam ettim

Thomas'a baktığımda oda olduğu yerde debeleniyordu.

"Peki diğerleri, onlara ne yapacaksınız" Janson'un o iğrenç tonda ki sesini her ne kadar duymak istemesemde sordum

"Oh, endişelendin mi sen arkadaşların için? Merak etme küçük hanım onlar iyi olucak. Onları serbest bırakacağız. Tabii ki buraya gelmelerini engelleyerek" Benimle dalga geçer gibi konuştuğunda dirseğimi karnına geçirdim sertçe

Silahı kafama vurdurttu "Beni dinle Adela, sana acıyacağımı düşünüyorsan yanılıyorsun! Thomas bana yeter ve artar bile"

Yutkundum, ölüm benim için hiç birşey ifade etmiyordu ama geride bırakacaklarımı düşününce kötü hissediyordum.

Yine o malum binaya girdiğimizde kendimi daha önce hissetmediğim kadar kötü hissettim. Aylarca burda kalmış, kaçmaya çalışmış ve başarmış olduktan sonra yine aynı yere adım atıyordum

Kan odasına girdiğimizde derin bir nefes aldım, ya da alamadım fark etmez. Janson askerlere işaret ettiğinde iki tane asker yanıma geldi ve beni bir yatağa bağladılar. Karnımın üstünden de birşey bağladıklarında canım oldukça yanmıştı. Baskı uyguluyordu çünkü

Thomas'a baktığımda baygındı, onu da aynı benim gibi bir yatağa bağlamışlardı. Burda kıpırdamak pek mümkün değil

"Sakinleştirici verin" Janson'un verdiği komut ile odada ki iki doktorun birisi yanıma geldi ve sakinleştirici iğneyi koluma batırdı. Sonrası anladığınız üzere pek bilincimin açık olduğu zamanlar olduğu söylenemez..

~~~~~~

Gözlerimi yavaşça açtığımda karşımda Teresa duruyordu "İyi misin? Adela!" Teresa'nın yeni ayıldığım için boğuk duyduğum sesi ile hızla ayaklanmaya çalıştım ama kollarıma, bacaklarıma ve karnıma takılmış olan kelepçe tarzı şeyler buna engel oldu.