SR2R

35.Bölüm:İkigai

Bekir'in Anlatımı İle:

Yerdeki yüzüğü aldım ve cebime koydum. Sonra odadan çıktım.

Tuğra'nın Anlatımı İle:
Beni bir odaya getirdi hocalar.
Ve bu sefer ellerimi normal iple bağladılar. Sonra gittiler.

Oda çok karanlıktı.
Lanet olsun karanlıktan nefret ediyorum.
Ve arkadaşlarımı korumam gerekiyor.
Ellerimi çözmeye çalıştım.
Ama başarılı olamadım.
Sanırım yapabilecek bir şeyim yok...

⏳5 Dakika Sonra:
Kapının önünden ayak sesi geldi.

"Kimsin sen?" dedim.

Bir kız sesi duydum.

Kız:
-Benim kim olduğumun bir önemi yok.
-Sadece senin ve arkadaşlarının kurtulmasını istiyorum.dedi.

Sonra kapı boşluğundan bir bıçak geldi.

Bıçağın üzerinde "E" harfi vardı.

Kız:
-Lütfen kendini ve onları kurtar Tuğra. dedi.

"Adımı nereden biliyorsun?" dedim.

Cevap alamadım. Ve ayak sesleri gitti.
Sanırım gitmişti.

Verdiği bıçağı kullanıp elime bağlı olan ipi kestim.

Ayağa kalktım.
Ve kapıya sert bir tekme attım.
Kapı açıldı.

Sonra odadan çıktım.

⏳7 Dakika Sonra:

Bir odanın kapısı açıktı.
Hemen gidip baktım.
Ve o dehşet görüntü ile karşılaştım.

Nazlı ve Bayram yerde kanlar içinde yatıyordu.

Bayram'ın nabzına baktım.
Nabzı atmıyordu.
O an gözümden akan yaşa engel olamadım.

Sonra Nazlı'ya baktım.
Karnı kanıyordu.
Yarasına dokundum ve kanı durdurmak için bastırdım.

Nazlı:
-Ah! Lütfen biraz nazik ol ! dedi.

"Nazlı yaşıyorsun."dedim.

Nazlı:
-Yaşıyorum ama kan kaybından her an ölebilirim. dedi.

Masanın üzerinde beyaz bir bez gördüm.

Hemen alıp Nazlı'ya verdim.

"Yarana bastır!"
"Ben diğerlerine bakacağım o zamana kadar ölme sakın!"

Nazlı artık zorlukla konuşuyordu.

Nazlı:
-Hızlı ol! dedi.

Oradan hemen çıktım ve diğerlerini aramaya başladım.

Sonra başka bir oda gördüm.

O odaya girdim.

Ve burada Akif'i, Deniz'i,Yaren'i,Meyra'yı gördüm.

Hepsinin ağzı bağlıydı.

Onlara doğru ilerledim.

Akif öfkeyle başını sağa sola salladı.
Ve gözü ile arkayı işaret etti.

Arkama dönmemle kafama sert bir demir çubukla darbe yedim.

Ve yere düştüm.
Bunu yapan Necmettin hocaydı.

Bana doğru geldi.
Ve bir kere daha kafama sert bir şekilde vurdu.

Ve gözlerim kapandı.

Aslı'nın Anlatımı İle:

Bir odadaydım.
Buraya nasıl geldim?
Ellerim bağlanmıştı.
Diğerleri neredeydi?

Bunları düşünmeyi bırakıp ellerimi çözdüm.
Sonra kapıyı açtım.
Kapı kolayca açıldı.

Sonra koridora çıktım.
Ve Bekir'in sesini duydum.
Hemen sesin olduğu yere koştum.
Bir odadan geliyordu ses.

Kapıyı açtım.
Kimse yoktu.
Tavandan bir ip sarkıtılmıştı.

İpe bakarken arkamdan bir ses duydum.

"Seninle bir oyun oynayalım mı
ihanetçi?"

Arkama döndüm ve kimseyi görmedim.

Sonra bir anda birisi boynuma bir iğne sapladı...

Bekir'in Anlatımı İle:

Arkadaşlarımı bulmam gerekiyor.
Bunun için hemen odadan çıktım.
Ve kapısı açık bir oda gördüm.
Odaya girdim ve yerde kanlar içinde yatan Bayram'ı ve Nazlı'yı gördüm.

Onlara ne olmuştu?
Hemen yanlarına gittim.

İkisininde nabzına baktım.
İkiside yaşıyordu.

Sonra Nazlı'nın elindeki bezle bastırdığı yere baktım.

Yarası vardı.
Bu büyük ihtimalle bıçak yarasıydı.

Hemen odadaki dolapları karıştırdım.
Bir ilk yardım çantası buldum.

Hemen Nazlı'nın yanına eğilip yarasını temizlemeye başladım.

Nazlı'nın gözleri kapalıydı ve hiç konuşmuyordu.

Komada olma düşüncesi beni deli ediyordu.

Tentürdiyotlu bezle  yarasını temizlemeye devam ettim.

Bu sırada Nazlı konuştu.

Nazlı:
-Çok acıyor! dedi.

"Birazdan geçecek kardeşim."dedim.

Ona kardeşim dedim çünkü buradan kurtulamama ihtimalimiz vardı.

Ve bunu öğrenmeliydi.
Ama büyük ihtimalle buradan kurtulsak bile bunu hatırlamayacaktı.

Nazlı'nın yarasını sardıktan sonra Bayram'a döndüm.

Bayram'ın mermi yarası vardı.

Merminin çıkarılması gerekiyordu.

Ne yapmalıyım?
Hemen düşünmeye başladım.

Sonra aklıma "K" harfli bıçak geldi.

Bıçağı çıkardım.
Evet şu anda yapacağım şey delilik.

Ama yapmazsam Bayram ölür.

Bunu düşünmeyi bırakıp bıçak ile mermiyi çıkarmaya çalıştım.
Ve başardım.

Hemen Bayram'ın yarasını da temizleyip sardım.

Ve oradan çıktım.
Onları orada bırakmam gerekiyordu.
Çünkü diğerlerini de kurtarmam gerekiyordu.

Koridora çıktım ve elleri bağlı bir şekilde yere diz çökmüş Tuğra'yı gördüm.

"Tuğra iyi misin?" dedim.

Tuğra:
-Çok korkuyorum Bekir... dedi.