KALBİMİN KRALİÇESİ

9.BÖLÜM

Diğer sefer melikeciğimi ayı kovalamıştı eşek şansı diye buna denir djsjs. Boracığımda kurtarmıştı karısını. Aferin sana eşek spası djdjd. Ah boram kakaolu sütüm djdj. Melike de çilekli süt arkadaşlar fhdjd. Başlıyorum....

Bora gelip aldı beni oradan. Bin ton azar işittim tabi. Sanki annem babamda bana fırça çekiyor.

"Sen tek başına niye gidiyorsun oralara!?"

"İzin verdin."

"Ben asla tek başına gitmene izin vermem."

"İyi misin sen bora?"

"Değilim lanet olsun."

"Gidebilir miyim dedim sende ne yapıyorsan yap umrumda değil dedin."

"Dışarıya gitsem sorun olur mu dedin ama."

"Tamam işte orası içerde mi bora?"

"Ayı kovalamış da sen hâlâ akıllanmamışsın."

"Beğenemedin mi?"

"Beğenemedim."

"Tamam." diyip boradan uzaklaştım. Eve yürüyerek gidiyorduk. Dağlık yere araba çıkmazdı. Bir süre konuşmadık. Sanırım anladı hatasını da özür diledi.

"Özür dilerim." dedi. Başımı tamam der gibi salladım ve önüme döndüm.

"Trip atma melike."

"Ben trip atmıyorum. kalp kırıp konuşmak çok kolay dimi? Hep aynısınız." diyip hızla yürümeye başladım. Çok sinirli ve üzgündüm. Boranın böyle biri olduğunu bilmiyordum. Aradan yarım saat falan geçti. Eve vardım ve içeri girdim. Yatak odasına geçip kapıyı kilitledim.

İstemsizce ağlamaya başladım. Eskiler aklıma geldi. Daha da çok ağladım. Gözlerim kıpkırmızı olmuştu. Lavaboya gidip elimi yüzümü yıkamam gerekiyordu.

Odadan çıktım ve lavaboya doğru yol aldım. Bora koltuk da oturuyordu. Ayağa kalktı ve beni gördü. Yanıma geldi.

"Özür dilerim." dedi ve sarıldı. "Seni kırmak istememiştim."

Hiçbirşey diyemedim. Çok kötüydüm. Konuşacak halim yoktu. Ah bora ah. Bu kadar ayı olmamalısın. Boradan ayrıldım ve yüzümü yıkamaya gittim. Yıkadım ve lavabodan çıktım. Boranın telefonu çalmaya başladı. Telefonu açtı ve konuşmaya başladı.

"Abi baban seni bulduğu an öldürecek. Peşinize mafya takmış."

"Ciddi misin?"

"Evet. İstanbul'dan gitmeniz gerekiyor."

"Tamam sağol görüşürüz." diyip kapattı telefonu.

"Bora.." dedim. Beni görmemişti. O yüzden şaşırdı birazcık.

"Baban niye abarttı bu kadar?"

"Uzun hikaye boşver."

"Öğrenmeye hakkım var bence."

"Anlatacağım ama ilk beni affet."

"Off.."

"Lütfen."

"Tamam ya kıyamıyorum sana affettim." dedim ve yanına gittim. Oturduk. Anlatmaya başladı.

"Babam dediğim kişi aslında üvey. Biz küçükken babam vefat etmiş. Annemde tek başına 4 çocuğa bakamamış ve evlenmek zorunda kalmış. İlk başlarda iyiymiş. Sonra sonra çok kötü biri olmuş. Küçüklükten beri hem bizi hem annemi dövüyor. Beni hiç sevmiyordu zaten. Okula gitmemem de bahanesi oldu. Bulursa öldürür beni."

Birşey diyemedim. Kötüydü çok kötüydü. Kurban olduğum ya.

Boranın yüzüne baktım. Gözleri dolmuştu.

"Üzülme tamam mı?"

"Bunda da bir hayır vardır."

"Haklısın ama bazen insanın sabrı taşıyor."

"Evet haklısın. Ben sana birşey söyleyeceğim."dedim ve söyledim. " Ben aslında imam hatipliyim." djdjdjd.

Bora şaşkın şaşkın bakıyordu. Bu kadar şaşıracak ne var acaba?

-Evet bu bölüm kadar saçma bir bölüm yok fkdjdk.
23.04.2024 salı~

Devam edecek...