KALBİMİN KRALİÇESİ

11.BÖLÜM

Yine ben yine ben özlediniz biliyorum :').. Başlıyorum..

En son bu salak boramız melikeyi tek bırakıp gitmişti. Ah salak bora..

"Seni özledim melike."

Öyle bir cümle söyledi ki sarsıldım. Özleseydi yazardı arardı. Özlememişti yalan söylüyordu. Yalancı..

"Özleseydin arardın." diyip ayrıldım boradan.

"Öyle olması gerekiyordu."

"Hayır gerekmiyordu. Sen bana acı çektirmek için defolup gittin. Ve gözün aydın olsun istediğin kadar acı çektim. Eserinle gurur duy."

"Çok özür dilerim."

"İnanmıyorum. Samimi olduğuna inanmıyorum!"

"Sen bilirsin." dediği anda tekrar anladım benden soğumuştu. Önüme döndüm ve yoluma devam ettim.

"Gitme.." gitme dedi ilk defa.

"Üzgünüm bora. Hep sen gittin şimdide ben gidiyorum." diyip hızlıca koştum. Hem ağlıyordum hemde yürüyordum. Bir insan sevdiğini kaybedince gerçekten berbat hissediyor.

Arkamdan gelmemişti. Normalde beni çok sahiplenirdi.
Vazgeçmem gerekiyordu.

-Çok kısa ve saçma oldu biliyorum ama okuldayım anca bu kadar :/
02.05.2024 perşembe 09.19~

Devam edecek..