"Hadi ama prenses daha ne kadar ağlayacaksın?"
Sinema salonundan çıkarken başka bir peçete ile gözyaşlarımı sildim.
"A-Ama çocuk öldü ve-"
Ağlamaya devam ederken Sukunanın iç çektiğini duydum. Saçlarımı karıştırdı.
"Bu yalnızca bir film biliyorsun"
"Evet ama...yine de üzücü"
Sukunanın inatla güzel olduğunu savunduğu restoranta gitmek için motora binerken sordum.
"Sen neye üzülüyorsun o zaman? Seni ne üzüyor?"
Bir süre sessiz kaldı.
"Unutulmak"
"Unutulmak mı?"
Belli belirsiz başını salladı.
"Normalde unutulmak benim için sorun değil ama...önemsediğim birinin unutması, sanırım beni üzen bu"
İçimi anlamsız bir kötü his kapladığında başımı sırtına yasladım.
"Belki bir gün seni hatırlar"
Hızlıca cevap verdi, sanki çok kez başına gelmiş gibi.
"Yine unutur"
"Belki bu sefer unutmaz"
Histerik bir şekilde güldü ve başını iki yana salladı. Yolun geri kalanı sessiz geçerken restorantın önünde durduk. Altı katlı büyük binaya bakarken başımı yukarı kaldırmak zorunda kaldım.
"Girelim"
Sukuna ilerlemem için beni belimden tutup birazcık ileri ittirirken etrafıma bakarak içeri girdim. Sukuna görevlilerden bir ile konuşurken bana bakıp güldü.
"Baya ilgini çekti sanırım"
Cevap vermek yerine yalnızca başımı salladım. Çok güzel bir yerdi. Asansötle bir kaç kat yukarı çıktıktan sonra ayrılan bir masaya oturduk. Balkon tarafına yakın olduğu için çok güzel bir manzarası vardı.
Garson siparişimizi almak için geldiğinde menüye bakmayı unuttuğumu fark ettim. Her şeyin fiyatı pahalıydı ve çoğunu ilk kez duyuyordum. Sukuna kendi siparişini verdiğinde garson bana döndü.
"Peki ya siz, hanımefendi?"
Kararsızca Sukunaya baktığımda durumu anlayarak güldü.
"Onun için ızgarada balık getirin, yanında yeşillik salatası olsun ama maydanoz olmasın, alerjisi var. Balığı kızartırken bol yağlayın ve baharatlı bir sos dökün"
Garson siparişi alıp giderken sordum.
"Maydanoza alerjim olduğunu nereden biliyorsun?"
Cevap verme zahmetine girmeden yalnızca omuz silkti. Kısa bir sessizlikten sonra sordu.
"Sana...tanıdık gelen bir şey yok mu?"
"Hm?"
Anlamayarak ona baktım.
"Tanıdık mı gelmesi gerekiyordu?"
Sorumu yanıtsız bırakıp başka bir soru sordu.
"Peki sinema? Tanıdık geldi mi? Tiyatroya gitmişsin gibi?"
"Sukuna nereye varmaya çalışıyorsun anlamıyorum ve hayır, hiç bir şey tanıdık değil"
İç çekerek arkasına yaslandı ve manzaraya döndü. Bir sigara yakmak üzereyken göz ucuyla bana baktı ve geri yerine koydu. Yemeğin geri kalanı güzel ve eğlenceli bir sohbetle devam etti.
