Chapter 4

2 1 0
                                    

"Nag-aaya ng dinner si Captain Hernandez, sama tayo!"








"Hindi na.. I want to rest, Aira ikaw na lang kaya mo na 'yan"











"Ha? Eh kakagising mo nga lang! Sige na! Minsan lang ako mapadpad ng Los Angeles"













"S-susunod ako!" I said pero syempre I won't.









"Hindi ako aalis hanggang hindi ka nakaayos"








But.. sobrang pilit ni Aira kaya ending eto naglalakad kami papunta sa restaurant dahil walking distance lang naman.









"Alam mo? Mas masarap doon. Doon na lang kaya tayo?"









"Ha? Andoon na 'yung iba nating kasamahan tsaka nakakahiya kay Captain Hernandez naka-oo na ako"

















"Fine.. fine" yun na lamang ang nasabi  'ko at heto nasa harap na kami ng entrance.












"Goodevening, everybody!" Bati ni Aira na talagang napaka energetic.












"You came, Ms. Mendez" wika ni Capt. Hernandez











"I do, capt- este! Of course, you invited us here ang kapal naman ng face 'ko para tumanggi"









"Have a seat" aniya pero ginagago ba ako ng lalaking 'to?! Iisa na lang ang sobrang upuan.












"Uhm, pero capt! Kulang po ng isa eh.. I am with Mendoza din po"













"I-i'll just ask for an extra chair" aniya at sobrang gusto kong magpakain sa lupa!!








"Aira, ikaw na lang ang umupo" bulong ko sakaniya













"Ha? Hati tayo habang wala pa yung upuan"









"Ikaw na lang.. i-i'll just use the powder room ha?" Paalam ko pero binabalak 'ko nang lumabas.










"Gusto mong samahan kita?" Alok niya pero mabilis akong tumanggi.













I feel so embarassed! Paano, hindi 'ko alam kung sinasadya ba niya o nagkataon lang. Alam 'ko namang we had something in the past pero para siyang bata kung sinadya niya yon.

I was going to walk through the exit door na sana pero may humarang pa saakin kaya iniangat 'ko ang tingin 'ko








"Where do you think you're going?" Malamig na tono nitong tanong saakin and yes it was Vaughn.









"I-i'm not feeling good.. i'm going back to our hotel room"












"Without having dinner?" Seryoso niyang tanong










"Yes, kindly move?" Tanong ko pero hindi niya iyon sinunod.










"No. Unless you go back and eat dinner with us"











"Please let me just go.. kulang nga ng upuan diba? So, bakit pa ako babalik doon?"










"Because I thought you won't come especially i'm the one who set the dinner for everyone"












You are the oneKde žijí příběhy. Začni objevovat