Chapter 12: "Just Breathe"

18 2 1
                                    


There's no time
There's no place
There's no chance
For me to tell you all of this...

Jhon's POV

"Ano ba ang gusto mo'ng gawin sa ngayon?"

Tanong ko kay Kerby habang nakaupo kami sa bench nila sa garden.

"Wala na...wala na ako'ng hihilingin pa."
Sagot nya saakin habang yakap ko sya.

"Kung...wala kabang sakit...magkakakilala pa kaya tayo?"

"That depends...same lang tayo ng school diba?"

"But you will be different. All that happened to us...will be different."

"Aware kana ngayon ha."

"Well...yes."

"That's good. Suits you well." :)

"Tell me...ano ba ang gagawin ko?..ano ba ang mangyayari saakin kung wala ka?"

"You'll be fine. I swear..." :)

...There's no faith in me
That I can walk to you and kiss you on the lips
But how I feel is up to me to tell you why my heart is saying all of this...


"...magtatapos ka...mag-ko-kolehiyo...magiging star player ng sikat na soccer league."

"Paano kung ayoko nang maging soccer player?"

"Ano ba'ng pinag-sasasabi mo?"

"Alam mo ba kung bakit ako nag-soccer?"

"No."

"Kasi yun ang paboritong laro ni Mom. Kasi yun ang gusto nya para saakin. Si Dad naman maging negosyante katulad nya. I figured, wala ako sa dalawang options na yun. At least I thought I'm a great soccer player."

"You're the best soccer player." :)

"Ikaw...ano ba ang pangarap mo?"

"Manalo ng isang novelty prize sa pagiging magaling na photographer?"

"Bakit parang hindi ka sure?...ako sure ako na magiging model ka sa ganda mo'ng 'yan."

"Bola."


...I haven't try to find a place where I could stay behind
Because I'm standing here just watching you
And crying out this pain from you
And there is one thing that you will never know.

"Ano'ng oras na ba?" Tanong nya saakin.

Tumingin ako sa relo ko at alas quatro-sinquenta na...

..ng madaling araw.

Red Letter DaysTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon