Kεφάλαιο 41: Θέμης στο κεφ. 11

1.9K 207 28
                                    

Είμαστε στο ασανσέρ. Στέκεται μπροστά μου, ενώ εγώ κοιτάζω το πάτωμα. Δεν μπορώ να το πιστέψω πως μου είπε ψέματα. Πως δεν τον βλέπει φιλικά. Μετά από ότι έγινε χθες.

-Δεν υπάρχει τίποτα ανάμεσα σε μένα και τον Κυριάκο, μου λέει ήρεμα. Τόσο ψεύτικα που με έπιασαν τα γέλια.

-Έτσι θα το πάμε τώρα; Τόσες φορές μου είπες πως δεν τρέχει τίποτα μεταξύ σας αλλά βγήκε η φήμη ότι σου αρέσει. Δεν την πίστεψα. Όταν σε είδα να βγαίνεις από το δωμάτιο κατάλαβα πως ήταν αληθινή. Πόσο βλάκας παίζει να είμαι; Πόσο βλάκας που σε πίστεψα;

-Γιατί ακούς πάντα τους άλλους για δικά μου θέματα και όχι εμένα; Με ρωτά εκνευρισμένη.

-Δεν χρειάζεται. Σε είδα.

-Αυτό που είδες ήταν λάθος. Με το ζόρι μπήκα στο δωμάτιο του. Με ανάγκασε. Αν δεν ήταν η Βιβή με την κ.Πέτρου δεν ξέρω τι θα μου είχε συμβεί, μου λέει κάπως φοβισμένα. Τόσο καλό θέατρο παίζει.

-Ναι, καλά. Με το ζόρι βγήκε και η φήμη;

-Αϊ στο διάολο Θεμιστοκλή! Μου λέει και μου ρίχνει ένα δυνατό χαστούκι. Τα 'χασα.

Ξαφνικά τα φώτα αρχίζουν να τρεμοπαίζουν και το ασανσέρ σταματάει.

-Τι έγινε; Με ρωτά τρομοκρατημένη!

-Δεν ξέρω. Μάλλον θα κόπηκε το ρεύμα λόγο χιονιού. Της απαντάω και κάθεται σε μια γωνία φέρνοντας τα γόνατά της στο στήθος της. Πόσο λάθος έκανα... ξανά. Ήμουν τόσο άδικος.

-Λες να πέσει; Με ρωτά φοβισμένη και γελάω λιγάκι. Είναι τόσο γλυκιά όταν φοβάται.

-Δύσκολο. Της απαντάω και κάθομαι στην απέναντι πλευρά.

Την παρατηρώ που προσπαθεί βγει. Βαράει τις πόρτες, φωνάζει "Βοήθεια!" και επιστρέφει πάλι στην θέση της κλαίγοντας. Όσο σκέφτομαι πόσο άδικος ήμουν μαζί της. Δεν της άξιζε τέτοια συμπεριφορά.

-Πονάς πολύ; Με ρώτησε ξαφνικά.

-Όχι και τόσο. Αλλά μου άξιζε. Δεν ξέρω πότε πρέπει να σταματήσω. Συγγνώμη. Της απαντάω ήρεμα και κοιτάζω πάλι το πάτωμα. Είμαι μεγάλος μαλάκας. Μετά από όλα όσα της είπα εκείνη συνεχίζει να ενδιαφέρεται. Α ρε Θεμιστοκλή. Σκατά τα έκανες πάλι... Η ώρα περνάει αργά χωρίς να κάνει καμία κίνηση να μου μιλήσει.

-Δεν το βρίσκω απίθανο να σου αρέσει. Της λέω και παραδέχομαι έμμεσα τον φόβο μου. Πως θα της αρέσει κάποιος άλλος. Πως εγώ της είμαι τελείως αδιάφορος.

ΟΧΙ ΠΙΑ ΣΠΑΣΙΚΛΑΣWhere stories live. Discover now