ΟΧΙ ΠΙΑ ΣΠΑΣΙΚΛΑΣ

Κεφάλαιο 45: Θέμης στο κεφ: 14

Τελικά αυτή η εκδρομή μου έκανε μεγάλο καλό. Εκτός από το γεγονός πως ήρθα πιο κοντά με την Αλίκη, πράγμα που με κάνει να πετάω στα ουράνια, απέκτησα έναν νέο κολλητό.

-Πάλι διαβάζεις; Με ρώτησε ο Νίκος και μου πείρε μέσα από τα χέρια το βιβλίο των μαθηματικών.

-Έλα μωρέ. Μια τελευταία φορά τα κοιτούσα.

-Άστα αυτά Μιτσόκλα! Τα ξέρεις. Τι τα κοιτάζεις; Ενώ εκείνη την μικρή βλέμμα δεν της έχεις ρίξει.

-Ποια;

-Εκείνη μωρέ την καστανή που από το απέναντι τραπέζι. Κόβει φλέβα το γκομενάκι λέμε.

-Δεν ενδιαφέρομαι.

-Και τι θα κάνεις; Θα περιμένεις μήπως μυρίσει τα νύχια της η Αλίκη, καταλάβει πως την γουστάρεις και στην πέσει.

-Ξεκόλλα Νίκο!

-Τι ξεκόλλα ρε; Τέτοιο έρωτα ούτε στις σαπουνόπερες που βλέπει η μάνα μου μαζί με την Λίλα.

-Ενώ εσύ για την Βιβή... Μόνο το κούτελο σου δεν το γράφει.

-Άσε με εμένα. Τώρα μιλάμε για σένα.

-Νίκο, η Βιβή δεν είναι σαν εκείνο το "γκομενάκι" που με κοιτούσε. Άμα δεν κάνεις κίνηση θα φύγει.

-Μην λες μαλακίες. Εγώ την Βιβή την συμπαθώ σαν φίλη... και δεν κατάλαβα γιατί μιλάμε για μένα. Το θέμα μας είσαι εσύ. Καλή και η ταινία που είδαμε χθες και ωραία η κίνηση σου να την αγκαλιάσεις, ακόμα καλύτερη που την πήγες σπίτι της, αλλά μόνο εκεί θα μείνεις; Οι δικοί σου λείπουν σήμερα, σωστά; Γιατί δεν της λες να έρθει;

-Το έκανα ήδη.

-Αγόρι μου! Μπράβο! Άργησες λίγο αλλά πείρες μπρος! Μπράβο ρε Μιτσόκλα άρχοντα! Και για πες... πως θα την ρίξεις; Το έχεις σκεφτεί;

-εεε... για να μιλήσουμε μωρέ την είπα.

-Κατάλαβα. Ρε η κοπέλα δεν θα έρθει για να παίξετε τις κουμπάρες... Και μιας που είσαι και άμαθος σε αυτά θα κάνεις την τακτική της δασκάλας. Δηλαδή...

Επί τρεις ώρες που καθίσαμε σε μια γνωστή καφετέρια της πόλης για καφέ ο Νίκος δεν είχε σταματήσει να κάνει σχέδια και τακτικές για το πώς θα καταφέρω να ρίξω την Αλίκη. Όσο πιο πολύ μιλούσε, τόσο πιο πολύ αγχωνόμουν γιατί κάτι μου έλεγε πως δεν θα τα κατάφερνα τελικά και θα γινόμουν ρεζίλι. Εκείνος όμως είναι πιο έμπειρος από μένα στις σχέσεις άρα κάτι θα ξέρει παραπάνω, σωστά;