Hayat Kadını

Son

Yine her zamanki gibi bir sabaha uyandı Tim. Gözleri kan çanağıydı. Bitkindi konuşmaya bile hali yoktu. Oturup parmaklıkların arkasından gelen sesleri dinlemeye başladı. Zaten o ufak odada başka bir şey de yapılmazdı.

Birden Mari belirdi gözünün önünde. Yine mi sen diye söylenmeye başladı Tim... Maria;

"Tim, gerçeğim ben yanındayım. Çıkalım buradan, özgür olalım."

Tim sustu ve düşünmeye başladı. Mantıklı gelmişti oradan kurtulma fikri.

"Peki nasıl?" diye sordu.

"Seni bahçede dolaştırmak için yine çıkarıcaklar, o zaman kaçıcaz buradan."

Hemşire geldi ve Tim'i bahçeye çıkardı. Maria'yı takip edecekti. Hemşire ve Tim arkada, Maria ise önde yürüyordu. Birden koşmaya başladı Maria. Tim ise bunu görünce hemşireyi itti ve takip etmeye başladı. Hemşire bağırmaya başladı yakalamaları için. Bütün gücüyle koşuyordu Tim...

Sonunda hastaneden çıkmayı başardı. Maria ile el ele tutuşup yürümeye başladılar. Sokaktaki insanlar Tim'e bakıp duruyordu. Maria Tim'i bir uçurum kenarına getirdi. Maria uçurumun kenarına yaklaştı ve kollarını iki yana açtı. Özgür olduğunu hissettiriyordu. Kollarını indirdi ve yürümeye başladı. Tim onun uçurumun üstüne yürüdüğünü gördü ve peşinden koşmaya başladı.

"Maria! Dur!"

Maria durmadı ve yürümeye devam etti. Kendini boşluğa bıraktı. Tim ise arkasından bir dakika bile düşünmeden atladı...

Maria öldüğünde Tim zaten ölmüştü. İkinci kez ölemezdi ve canını hiçe sayarak arkasından gitti.

<< SON >>